ریموند کارور متولد 1939، در ایالت اورگون، شاعر و داستان‌نویس آمریکایی‌ست که به او لقب چخوف آمریکا می‌دهند. او در واشنگتن سکونت داشت و دو بار ازدواج کرد. ازدواج اولش به دلیل الکلی بودن کارور به جدایی انجامید، اما همین مشکل سبب شد در آثارش به معضل الکلیسم در جامعه آمریکا توجه نشان دهد. کارور در عصری زندگی کرد که جامعه آمریکا بحران‌های مختلفی چون جنگ ویتنام را از سر می‌گذراند. داستان‌های او دارای نوعی سبک واقع‌گراست که به آن عنوان رئالیسم کثیف داده‌اند. توجه به طبیعت زبان در آثار او جایگاه مهمی دارد و بر لحن شخصیت‌ها تأثیر گذاشته است. همچنین تسلط بر موضوعات عادی و زندگی افرادی که از مشکلاتی چون اعتیاد به الکل و طلاق رنج می‌برند، داستان‌های او را متمایز کرده. کارور با تمرکز بر واقعیت و خودداری از هرگونه انتزاع، اتفاقات روزمره را در آثار خود بیان می‌کند. شخصیت‌های آثار او بیشتر از طبقه متوسط به ویژه قشرهای پایین هستند که تحصیلات یا هدف خاصی ندارند و از جامعه شان طرد شده‌اند. او در داستان‌هایش از چخوف الهام گرفته و با آثارش سبب اقبال مجدد به داستان کوتاه در ادبیات انگلیسی زبان شده است. کارور به خاطر اعتیادش به الکل زندگی کوتاهی داشت و در سال 1988 درگذشت. از او سه مجموعه داستان و سه کتاب شعر به‌جا مانده. از آثار ترجمه‌شده‌اش به زبان فارسی باید به مجموعه‌داستان‌های «هروقت کارم داشتی تلفن کن»، «خواهش می‌کنم ساکت باش»، «کیلومترشمارش دست نخورده» اشاره کرد.