برگشتیم سراغ قالی‏باف‌ها. به سه تا خانه سر زدیم. هر یک با دو دار قالی. یعنی از در خانه‏‌ای می‏‌گذشتیم که شنیدیم صدایی می‌‏آید در حدود قرآن خواندن. اول گفتیم لابد رمضان‏ است و مقابله دارند. اما پشت دیوار خانه‌ی دوم ـ و همان آوا. که دقت که کردم دیدم عربی‏ نیست. که انکشف استاد کار دارد نقشه‌ی قالی را می‏‌خواند. به آوازی محزون و کش‌دار و ضربه‌‏ای‏ در آخر ـ هم‌چو قافیه. و هجاها کوتاه و بلند. که تپیدیم توی خانه.

به‌علت دخالت در امور آموزشی و اعتراض‌های مداومش به سیستم آموزشی که به نظرش تحت‌تأثیر غرب، مضحک و به‌دردنخور بود، به او تهمت بی‌خدایی زده و او را دوباره به روستاها فرستادند تا بلکه بالادستی‌ها بتوانند از دست او نفس راحتی بکشند. به‌زودی صمد از این اتهام دروغین تبرئه شد و از او خواستند به دبیرستان برگردد، ولی صمد که روحیه‌اش با کودکان سازگارتر بود در نامه‌ای از مسئول مربوطه خواست که اجازه بدهند در کلاس اول دبستان بماند.

اگر جلال آل احمد زنده بود امسال 100 ساله می‌شد؛ مردی متولد 11 آذر 1302 در تهران. اصالت او به اورازان بازمی‌گردد که دِین خود را به آنجا در کتابی به همین نام ادا کرده است. گرایش‌های چپ جلال در ابتدای جوانی و دیدگاه‌های او در مورد مسائل مذهبی، سیاسی، اجتماعی و بیش از همه مردم نشان از تفاوتش با یک فرزند خلف از خانواده‌ای مذهبی و سنتی داشت و همین تفاوت است که باقی ماندن نامش تا امروز را معنی‌دار می‌کند

دو خصوصیت در برخی داستان‌های جلال آل‌احمد وجود دارد که گاه باعث می‌شود با روایت و خاطره اشتباه گرفته‌ شوند. اول این‌که جلال در این‌گونه داستان‌ها(یش) به شدت از تجربه‌ی زیسته‌ی خود استفاده می‌کند و دوم، جلال نثری اصطلاحا بی‌سکته و بی‌ فرود و پرسرعت دارد. نثری که حاصل "هر آن‌چه به ذهنش رسیده آناً روی کاغذ نشانده" است. نثری با استفاده از «من راوی» که ناخودآگاه از بسیاری تکلف‌ها به دور است. همین خصوصیات باعث شده افراد بارها «مدیر مدرسه» را نه یک رمان، که دفتر خاطرات جلال از دوره‌ی فعالیتش در وزارت فرهنگ بدانند. در واقعیت اما این‌طور نیست و مدیر مدرسه رمانی است تحسین شده با محوریت شخصیت یک مدیر-معلم.

احساس می‌کنم با سریال «معمای شاه» ژانر جدیدی در سریال‌سازی شکل ‌گرفته که تنها به بازسازی صحنه‌های تاریخی می‌پردازد! مخصوصا در این بخش‌های پایانی سریال، هیچ قصه‌ای در کار نیست که بخواهد قوی باشد یا سطحی. هرچه هست همان فیلم‌های انقلاب است که بازسازی ‌شده. گویی با یک مستند نمایشی سروکار داریم که خب مشخص است بدل است و در بهترین حالت هم روح حقیقی را ندارد و معلوم نیست وقتی گل طبیعی هست، چرا باید برای گل مصنوعی این ‌همه هزینه کنیم؟!

پاییز را به پایان بردیم و به کاغذ اخبار آذرماه رسیدیم. آذرماه که آغاز شد کندی و رخوت پاییز به جان اخبار هم نفوذ کرده بود اما با نزدیک شدن به پایان آن و رسیدن زمستان، این رخوت و رکود کم کم از اخبار هم رخت بر بست و حالا کاغذ اخبار آذر‌ماه، با خبرهایی از دنیای ادبیات، موسیقی، سینما و هنرهای تجسمی به روایت و انتخاب مجله میدان آزادی پیش روی شماست.