بیشتر نظرات درسته، به نظر من نباید فضا و دکوراسیون عمارت کهنه و قدیمی و عطیقه باشن، چون در زمان نو بودن و خانه ارباب هست (مثل سریال قهوه تلخ باید دکوراسیون شیک و فاخر میزاشتن، البته کلاسیک، نه مدرن) محض رضای خدا چندتا دیالوگ گیلکی میزاشتن راه دوری نمی رفت.
حال و هوای سلطنت مظفر الدین شاه به قیام مشروطه نزدیکه، اما اینجا اصلاً هیچ خبری نیست.
تفنگها که واقعاً افتضاح بود، مگه نميشد چند قبضه برنو تهیه کرد؟
از شخصیت های مهم و سرشناس اون زمان :
عضدالدوله، ملکم خان، مهدعلیا، امیرکبیر و... هیچ یاد و نشونی نیست انگار نه انگار اون عمارت و آدمهاش بخشی از جغرافیای سیاسی و تاریخی ایران هستن.
اما...
هنر بازیگری تقی خان، آصف، صفی، طاووس، عباسقلی، گلنار و... انصافا عالی بود، هروقت آصف عصبانی می‌شد نگران سکته واقعی اش بودم.