منم به این سریال نقد زیادی دارم و باید گفت اصلا با سریالی مثل پس از یاران قابل قیاس نیست! در آن سریال شخصیت‌ها تقریبا سر جای خودشان بودند و بازیگر هر کاراکتر درست انتخاب شده بودند داستان کاملا باور پذیر بود و برای بازیگران جوان مثل شهاب حسینی، مرجان محتشم و صبا کمالی آینده درخشانی دیده میشد، ضمن اینکه سریال از بازی خوب آقای محمود پاک نیت و خانم کتایون ریاحی و سایر بازیگران شناخته شده برخوردار بود اما.... امان از سریال طوبی! یک بازیگر با چهره مصنوعی و دماغ عمل کرده بعنوان قهرمان داستان آن هم در نقش دختر یک پدر قناد در دورانی که جراحی زیبایی باب نبود و این قشر متوسط بازاری هم چنین پولهایی نداشتند بماند از بازی غیر دلچسب که مثلا شجاعت و جرات و ظلم ستیز اش را با حیغ جیغ کرده ، گستاخی بی ادبی نادانی و حماقت در معرض نمایش میگذارد و اصلا بعنوان همسر آقای امید زندگانی هم قابل قبول نیست! مل داستان و فیلمنامه سر تا پا مشکل دارد و به هیچ وجه باور پذیر نیست! شما هیچگونه صفا و محبتی در این خانواده حس نمیکنید و فقط یک نمایش مسخره و بچگانه می بینید! این دختری که اینگونه در برابر ساواک گستاخ بود اکنون اینقدر تو سری خور در برابر حزب بعث و فامیل شوهرش هست که موافقت میکند شوهرش زن دوم بگیرد و ثروت شاه در اختیار دیگری باشد! براحتی از بچه خودش می‌گذرد و اصلا در سریال نمی بینید زنی که از ناراحتی غش کرده بود در بقیه زندگی به دنبال بچه اش بگردد بلکه براحتی به زندگی خود ادامه میدهد! وا اسفا از درک و شعور نویسنده! صحنه های مذهبی اش هم اینقدر تصنعی است که من شخصا کانال تلویزیون رو عوض میکنم و هر سه چهار قسمت یکبار ده دقیقه از این سریال را میتوانم تحمل میکنم! ترجیح میدهم سریال های شبکه تماشا را نگاه کنم که بسیار باورپذیر تر است!
مزخرف شایسته این سریال است! هدف از ساخت این سریال چیست؟ آشتی ملت ایران و عراق ؟!!! مدتهاست که مردم ایران و شیعیان عراق با هم مراوده دارند و از اول هم می‌دانستند این جنگ از طرف حزب بعث صورت گرفته است! پس نیاز به این داستانهای ساختگی و سریالهای آبکی نیست