ماهی سیاه کوچولو

قصه از ابتدا، حتی از دوره‌ی نقاشی‌های غارنشینی با زندگی بشر عجین بوده. قصه محبوب است، چون مردم دوست دارند به تماشای زندگی دیگران بنشینند و به داستان‌های متنوع و پرماجرا گوش دهند. پس قصه بدون ماجرا، قصه نیست.ماجرا یعنی فضایی که در آن حتماً یک شخصیت حضور دارد؛ شخصیتی با نقاط قوت و ضعف خاص و هدفی که برای رسیدن به آن، کشمکش و گرهی وجود دارد. ما در مسیری که شخصیت طی می‌کند، همراه او هستیم تا بدانیم آیا به موفقیت می‌رسد یا نه.

داستان سریال فراز و فرود خاص یا پیچیدگی درگیرکننده‌ای ندارد که دنبال کردنش را ضروری کند. اصراری هم ندارد روند اتفاقات به‌گونه‌ای باشد که منطقی به نظر برسند. پاکروان سعی کرده بیشتر با استفاده از حواشی، سریالش را دیدنی کند؛ از رفتارهای اغراق‌آمیز و پوشش دراماتیک شخصیت‌ها و دکورهای شیک و تماشایی گرفته تا استفاده‌ی بیش از حد از کلیشه‌های فرهنگی و تاریخی و مهم‌تر از همه‌ی این‌ها ساختن فضایی فانتزی، غیرواقعی و رؤیایی از دورانی در گذشته‌ی نزدیک در حافظه‌ی جمعی مخاطبان