همسران

از داستان «شتر و پنبه‌دانه» بود که کاراکتر زن‌سالار یا زن پرنفوذ و پرقدرت روی مهرانه مهین‌ترابی به‌خوبی نشست و البته این اولین تجربه بازیگری مهین‌ترابی نبود. مهین ترابی که استعداد بازیگری‌اش توسط «فرامرز صدیقی» کشف شده بود، دانشگاه هنر را با موفقیت پشت سر گذاشته بود و در چند تئاتر و فیلم سینمایی کار حرفه‌ای خود را آغاز کرده بود. اما کاراکتر سنت‌شکن او در شتر و پنبه‌دانه باعث معروفیت او شد. سال ۱۳۷۳ از این کاراکتر به‌صورت لطیف‌تری در سریال «همسران» رونمایی شد؛ «مهین»!

بی‌شک یکی از درخشان‌ترین ژانرهای سریال‌سازی ایرانی، ژانر خانوادگی است. ژانر خانوادگی که می‌تواند راجع به مسائل مربوط به خانواده باشد و برای تمام رده‌های سنی، مناسب. شاید به خاطر همین خصیصه است که همه‌ی ما از کودکی تا همین چند سال پیش، خاطره‌های فراوانی از شب‌های دورهمی خانوادگی، به بهانه‌ی پخش قسمت جدید سریال تلویزیونی مورد علاقه‌مان داریم.

در مقایسه با فیلم، سریال پدیده‌ای متأخر است. در حالی که وجود یک سالن سینما حتی در یک شهر، ساخت یک فیلم سینمایی را توجیه می‌کند، سریال‌سازی نیازمند مخاطب عمومی است و از زمانی رونق گرفته که تلویزیون وارد خانه‌های عموم مردم شده است. در ایران، این اتفاق بعد از انقلاب رخ داد. اگرچه در اواخر دهه‌ی چهل و در طول دهه‌ی پنجاه هم سریال‌هایی تولید می‌شدند، ولی سریال‌سازی ایرانی را باید محصول انقلاب و حضور گسترده‌ی تلویزیون در زندگی ایرانیان دانست. بنابراین شرایط سیاسی و فرهنگی کشور در سال‌های بعد از انقلاب و ارزش‌های حاکم بر جامعه‌ی پساانقلابی، بر ریل‌گذاری در مسیر تولید سریال تأثیر غیرقابل انکاری داشته است.