مادر

«اکبر عبدی» از معدود بازیگرانی‌ست که مرز میان کمدی و درام را با مهارت تمام می‌فهمد و به اصطلاح هر نقشی را درمیاورد! او هم در نقش‌های کمیک توانسته مردم را به خنده بیاورد و هم در نقش‌های جدی تماشاگران را به گریه و تأمل وادار کند. گستره‌ی بازیگری عبدی از تیپ‌های مردمی و صمیمی تا شخصیت‌های تاریخی و فانتزی، او را به یکی از متفاوت‌ترین و ماندگارترین چهره‌های سینما-تلویزیون ایران تبدیل کرده است.

زنده‌یاد «امین تارخ» از چهره‌های فراموش‌نشدنی بازیگری در ایران است؛ بازیگری که هم در نقش‌های تاریخی خوش درخشید، هم در نقش‌های احساسی و خانوادگی و هم در شخصیت‌های پیچیده و چندلایه‌ی درام‌های اجتماعی. حضور او در آثار بزرگانی همچون «علی حاتمی»، «مسعود کیمیایی»، «بهرام بیضایی»، «داوود میرباقری» و بسیاری دیگر از بزرگان سینما و تلویزیون کارنامه‌ای پربار و تأثیرگذار از او بر جای گذاشته که در ذهن مخاطبان ایرانی زنده است.

مادر میازاکی کیست؟<br />دولا میازاکی که در منابع ژاپنی از او با نام یوشیکو یاد شده، در 14 اکتبر 1910 در استان یاماناشی ژاپن به دنیا آمد. او از خاندان یاماموتو بود؛ خاندانی که برخی‌شان نگهبانان و دهقانانی در استان کای بودند. پدر او هم گزارشگر محلی بود، هم شکارچی! خرس شکار می‌کرد و ماهی می‌گرفت. و می‌گویند این خوی طبیعت‌گرای وحشی در همه‌ی فرزندان او هم وجود داشت.<br />آریتا، خواهر هایائو میازاکی، می‌گوید مادرشان مهربان، بااراده، پرزرق و برق، سخاوتمند و بانظم و انضباط بود. می‌گویند او در عین سخت‌گیری روشنفکر بود و گاهی استاندارهای اجتماعی اطرافش را زیر سؤال می‌برد.

سال 1366 دختربچه‌ای بودم که این کتاب را خواندم. دلیل انتخابم طرح روی جلد آن بود؛ زنی با چشم‌های پر از خشم و دهانی باز. این اولین اثر از ماکسیم گورکی بود که می‌خواندم و از طریق خواندنش با واژه‌ها و اصطلاحاتی نو آشنا شدم؛ رفیق، بلشویک و حزب. البته من پیش از آن از طریق خواندن آثار گوگول، تولستوی و نویسنده‌ی‌ محبوبم آنتوان چخوف کمابیش با ادبیات روس آشنا شده بودم ولی خواندن رمان «مادر» مرا در همان دوران کودکی شیفته‌ی ادبیات روسی کرد.

فهرستی پیشنهادی برای ما شما همراهان عزیز مجله میدان آزادی آماده‌ کرده‌ایم. فهرستی از پنج کتاب خواندنی و خاص با حال و هوای مادری، در داستان، ناداستان و شعر