معجزه پروین

جشنواره‌ی فیلم فجر در چهل و دومین طلوع خود، از «معجزه‌ی پروین» رونمایی کرد. فیلمی سینمایی در ژانر بیوگرافی که به بخشی از زندگی شاعر زن بلندآوازه‌ی ایران «پروین اعتصامی» می‌پردازد. این فیلم به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا ورزی تولید سال ۱۴۰۲، بیست‌ و یکمین اثر این کارگردان تاریخ‌پژوه ایرانی است که بیشتر با تله‌فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی‌اش از قاب تلویزیون شناخته می‌شود. اما آیا «معجزه‌ی پروین» توانست ادای دین سینما را به مفاخر ادبی ایران به نیکی به جا آورد؟

در دوره‌ی چهل و دوم جشنواره‌ی فیلم فجر چندین فیلم ارگانی و سازمانی دیدیم که به شخصیت‌های تاریخی می‌پرداختند: «پرویز‌خان»، «مجنون»، «آسمان غرب»، «احمد»، «صبح اعدام» و همین «پروین». تعدد فیلم‌های پرتره از گرایشی تازه در اتاق فکر سازمان‌های سینمایی دست‌اندرکار خبر می‌دهد. فیلم «پروین» به کارگردانی محمدرضا ورزی نیز محصول مشترک بنیاد فارابی و سازمان میراث فرهنگی است. اما متاسفانه آنچه از مشاهده‌ی بیشتر این آثار به ذهن می‌آید این است که گویی فیلم‌سازان ما فکر می‌کنند همین که چهره‌های تاریخی را روی پرده بیاورند کافی است