بابک بیات
آهنگساز - تنظیم کننده
نوازنده
چهره پرداز
ایران
تهران
1385 (2006)

علی‌حسین بیات زرندی مطلق که ما او را با نام بابک بیات می‌شناسیم، زادۀ سال 1325 در تهران است. او پس از فارغ‌التحصیلی از هنرستان موسیقی، به‌مدت پنج سال زیر نظر اِولین و ثمین باغچه‌بان و نصرت‌الله زابلی، با موسیقی کلاسیک آشنایی پیدا کرد و بعد، محمد اوشال که آهنگساز و رهبر ارکستر جاز بود، هارمونی و آکومپانی را به بیات آموخت. دوستی بابک بیات با ایرج جنتی عطایی، باعث تولد قطعه‌های ماندگاری ازجمله غریبه، جنگل، بن‌بست، خونه، فریاد زیر آب، علی کنکوری، تپش، خاتون، سایه و خورجین شد که برخی از آن‌ها موسیقی فیلم هستند. شمار موسیقی‌هایی که این نوازنده و آهنگساز برای فیلم‌ها ساخته به بیش از هفتاد اثر می‌رسد که برای ساخت برخی از آن‌ها نامزد یا پیروز سیمرغ بلورین بهترین موسیقی جشنوارۀ فجر شد. ازجمله فعالیت‌های بابک بیات می‌توان به یادوارۀ صمد بهرنگی با کاست قاصدک که به‌همراه ابراهیم زال‌زاده در شرکت ابتکار تهیه شد، اشاره کرد. در بین هنرمندانی که در کلاس درس او نشسته‌اند و از کوزۀ هنر او لبی تر کرده‌اند، نام‌های آشنایی مثل محمد اصفهانی، حمید حامی و نیما مسیحا به چشم می‌خورد.

0.0

نام لاتین هنرمند : Babak Bayat
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: تهران
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1325 - 1946
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 1385 - 2006

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

«تنها صداست که می‌ماند» و حتماً به همین دلیل است که موسیقی تیتراژ خوب آثار انیمیشنی در ماندگاری آن‌ها تأثیر عجیبی دارد. در واقع موسیقی تیتراژ همان قلاب اولیه است که اگر مخاطب با آن ارتباط بگیرد به احتمال بالا پای تماشای کار هم می‌نشیند. در این مطلب از پرونده‌ی ماجرای انیمیشن ایرانی به‌سراغ یک فهرست موسیقیایی رفته‌ایم؛ فهرست بهترین موسیقی‌های تیتراژ مجموعه‌ها و سریال‌های انیمیشنی ایران.

وسعت صدای کم‌نظیر، رنگ صدای زیبا و متمایز، تکنک‌های آوازخوانی و خوانندگی در ژانرهای مختلف موسیقی و نیز همکاری با جمعی از بهترین آهنگسازان ایرانی از اصفهانی یک چهره متمایز و تحسین‌شده در تاریخ موسیقی معاصر ایران ساخت. می‌توان گفت محمد اصفهانی دستکم از میانه دهه هفتاد تا میانه دهه هشتاد به نوعی محبوب‌ترین و شنیده‌شده‌ترین خواننده موسیقی ایران دستکم در حوزه موسیقی پاپ بود

بیست و سوم خردادماه زادروز «بابک بیات» آهنگساز سرشناس ایرانی است. بیات با علاقه، جدیت و پرکاری مثا‌ل‌زدنی در عرصه موسیقی پاپ و موسیقی فیلم، بی‌شک یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین آهنگسازان موسیقی ایران است و تاثیر او بر دیگر آهنگسازان انکارناشدنی است.

رکورددار دریافت بیشترین سیمرغ بلورینِ بهترین موسیقی متن در جشنواره‌ی فیلم فجر مجید انتظامی است با پنج سیمرغ؛ بعد از انتظامی رکودداران موسیقی فجر آقایان محمدرضا علیقلی، حسین علیزاده و کارن همایونفر هر کدام با چهار سیمرغ پیشتاز سایر آهنگ‌سازان هستند. جایگاه بعدی به آقایان بابک بیات، احمد پژمان، کامبیز روشن‌روان، فرهاد فخرالدینی و حامد ثابت تعلق دارد که هر کدام دو بار موفق شدند این جایزه را دریافت کنند.

نظر سنجی برای این هنرمند ثبت نشده است !

آثار شاخص بابک بیات

«تنها صداست که می‌ماند» و حتماً به همین دلیل است که موسیقی تیتراژ خوب آثار انیمیشنی در ماندگاری آن‌ها تأثیر عجیبی دارد. در واقع موسیقی تیتراژ همان قلاب اولیه است که اگر مخاطب با آن ارتباط بگیرد به احتمال بالا پای تماشای کار هم می‌نشیند. در این مطلب از پرونده‌ی ماجرای انیمیشن ایرانی به‌سراغ یک فهرست موسیقیایی رفته‌ایم؛ فهرست بهترین موسیقی‌های تیتراژ مجموعه‌ها و سریال‌های انیمیشنی ایران.

وسعت صدای کم‌نظیر، رنگ صدای زیبا و متمایز، تکنک‌های آوازخوانی و خوانندگی در ژانرهای مختلف موسیقی و نیز همکاری با جمعی از بهترین آهنگسازان ایرانی از اصفهانی یک چهره متمایز و تحسین‌شده در تاریخ موسیقی معاصر ایران ساخت. می‌توان گفت محمد اصفهانی دستکم از میانه دهه هفتاد تا میانه دهه هشتاد به نوعی محبوب‌ترین و شنیده‌شده‌ترین خواننده موسیقی ایران دستکم در حوزه موسیقی پاپ بود

در تاریخ موسیقی ایرانی، وقتی صحبت از موسیقی پاپ می‌‌شود یکی از اولین نام‌هایی که به ذهن مخاطب جدی موسیقی خطور می‌کند «بابک بیات» است. نام کامل او «علی‌حسین بیات زرندی مطلق» است و در 25 خرداد سال 1325 در حوالی پل‌چوبی تهران به دنیا آمد. او بعدها نام مستعاری برای خود انتخاب کرد که به همان نام مشهور شد؛ «بابک بیات».

بیست و سوم خردادماه زادروز «بابک بیات» آهنگساز سرشناس ایرانی است. بیات با علاقه، جدیت و پرکاری مثا‌ل‌زدنی در عرصه موسیقی پاپ و موسیقی فیلم، بی‌شک یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین آهنگسازان موسیقی ایران است و تاثیر او بر دیگر آهنگسازان انکارناشدنی است.

با تمام شدن اولین ماه از پاییز باید به بدرقه‌ی مهر و به پیشواز کاغذ اخبار مهرماه می‌رویم؛ اما نه با خوشحالی و لبی خندان! مهرماه 1402 برخلاف نامش، ماهی پر از درد و رنج بود؛ درد و رنجی که همچنان ادامه دارد و به این زودی‌ التیام نخواهد یافت. درباره‌ی عالم هنر و ادبیات مهر 1402 باید و تنها همین را گفت: مهرماه غم‌انگیز!<br />

برای این هیچ یک از آثار این هنرمند ریویویی ثبت نشده است.