سال 1366 دختربچه‌ای بودم که این کتاب را خواندم. دلیل انتخابم طرح روی جلد آن بود؛ زنی با چشم‌های پر از خشم و دهانی باز. این اولین اثر از ماکسیم گورکی بود که می‌خواندم و از طریق خواندنش با واژه‌ها و اصطلاحاتی نو آشنا شدم؛ رفیق، بلشویک و حزب. البته من پیش از آن از طریق خواندن آثار گوگول، تولستوی و نویسنده‌ی محبوبم آنتوان چخوف کمابیش با ادبیات روس آشنا شده بودم ولی خواندن رمان «مادر» مرا در همان دوران کودکی شیفته‌ی ادبیات روسی کرد.