ابوالحسن صبا

آهنگساز - تنظیم کننده
نوازنده
چهره پرداز
ایران
تهران
1336 (1957)

ابوالحسن صبا در سال 1281، در تهران به دنیا آمد. پدرش محمودخان صبا (کمال‌السلطنه) که با موسیقی آشنایی داشت، به‌عنوان اولین استادش نواختن سه‌تار را به او مشق کرد و از شش سالگی راه نوازندگی در کلاس‌های درس اساتید وقت را به او نشان داد. بعد از آن‌که تحصیلات مقدماتی را در مدرسه علمیه و کالج آمریکایی به پایان رساند، دانشجوی مدرسۀ عالی موسیقی شد که علی‌نقی وزیری آن را بنیان گذاشته بود و به‌طور جدی به دنیای موسیقی پا گذاشت. میرزاعبدالله فراهانی، درویش‌خان و علی‌نقی وزیری تار و سه‌تار، حسین هنگ‌آفرین ویولن، حسین اسماعیل‌زاده کمانچه، علی‌اکبر شاهی سنتور، اکبرخان نی و حاجی‌خان نواختن ضرب را به صبا آموختند. این آموزش‌ها او را یک سال بعد در مقام هنرآموز ممتاز و تک‌نواز برنامه‌های این مدرسه نشاند. اولین اثر ضبط‌شدۀ او قطعۀ «زرد ملیجه» با ویولن بود که در قالب صفحه، منتشر شد. با انتشار این قطعه، وزیری او را مأمور کرد تا در رشت مدرسۀ موسیقی تأسیس کند. این اتفاق، به صبا فرصت داد که ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال ایران سفر و آهنگ‌های محلی را جمع‌آوری کند که رهاورد آن، قطعه‌های دیلمان، رقص چوبی، کوهستانی و امیری یا مازندرانی بود. فرامرز پایور، علی تجویدی و همایون خرم، از هنرجویان نام‌آشنای او هستند.

4.0

نام لاتین هنرمند : Abolhasan Saba
شهرت فارسی هنرمند :
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: تهران
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1281 - 1902
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 1336 - 1957

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص ابوالحسن صبا

تیرماه را باید ماه فراخوان‌ها بنامیم، یا نه! ماه درگذشت هنرمندان، یا نه! ماه جایزه‌های هنری، شاید هم هیچکدام! شاید فقط همین ماه اول تابستان برای توصیف تیرماه کافی باشد که همه چیز مثل هوا در آن داغ است!

به‌نظر در این سال‌ها اساتید و آهنگ‌سازان و بزرگان موسیقی ما چه مستقیم و چه غیرمستقیم در آلبوم‌ها و قطعات بی‌کلام و باکلام و موسیقی فیلم از موسیقی نواحی بهره‌ها برده‌اند. از جمله اساتید بزرگی مانند ابوالحسن خان صبا، فرهاد فخرالدینی، مجید انتظامی، محمدجلیل عندلیبی، کامبیز روشن‌روان، شریف لطفی، بابک بیات، جلال ذوالفنون، پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده، کیهان کلهر، محمدجواد ضرابیان، محمدرضا درویشی و... . در ادامه بنده مواردی را به‌عنوان مثال ذکر می‌کنم.

تیرماه را باید ماه فراخوان‌ها بنامیم، یا نه! ماه درگذشت هنرمندان، یا نه! ماه جایزه‌های هنری، شاید هم هیچکدام! شاید فقط همین ماه اول تابستان برای توصیف تیرماه کافی باشد که همه چیز مثل هوا در آن داغ است!