صفحه اصلی / هنرمندان / هنرمند
ابوسعید فضل‌الله بن ابوالخیر احمد بن محمد بن ابراهیم
ایران
ابیورد
427 (1049)

شیخ ابوسعید ابی‌الخیر در سال ۳۵۷ ه.ق در مهنه‌ی خاوران به دنیا آمد. در جوانی برای یادگیری علوم دین و تصوف به سفر رفت و بعد از آموختن از عارفانی مثل ابوالحسن خرقانی و احمد قصاب عارف کاملی شد و در خانقاه خودش در زادگاهش مهنه مشغول شد به راهنمایی و ارشاد دیگران. وفات او هم در سال ۴۴۰ ه.ق در همین شهر بوده است. ابوسعید از اولین سخنگویان تصوف است که اندیشه‌ی خودش را در ظرف شعرش ریخته و از این نظر پیشکسوت عطار و سنایی است. نوه‌های او محمد بن منور و کمال‌الدین محمد هرکدام به شکلی آثارش را جمع‌آوری کرده‌اند. محمد بن منور شرح سخنان و احوال او را در کتاب اسرارالتوحید آورده و کمال‌الدین محمد هم حالات و سخنان شیخ را در کتابی جمع‌آوری کرده‌. می‌گویند ابوسعید در آخرین لحظات زندگی‌اش در بستر مرگ این رباعی را سروده بوده و زمزمه می‌کرده: «بهتر از این در جهان همی چه بود کار/ دوست برِ دوست رفت یار برِ یار/ آن همه اندوه بود و این‌ همه شادی/ آن همه گفتار بود و این همه کردار».

بیشتر کمتر
0.0

نام لاتین هنرمند : -
شهر زادگاه: ابیورد
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 346 - 967
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 427 - 1049

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص ابوسعید فضل‌الله بن ابوالخیر احمد بن محمد بن ابراهیم
یادداشت: ادیان و عرفان در شعرهای سهراب سپهری اعظم سعادتمند
4.60

اگر به قصد جست‌وجوی گرایش‌های عرفانی به‌سراغ اشعار سپهری برویم، از «مرگ رنگ» تا «ما هیچ ما نگاه» شرح سفر سهراب است از تاریکی به وضوح تماشا. گرچه سلوک سهراب منطبق با مراحل هیچ‌ کدام از عرفان‌های شناخته‌شده نیست اما نشانه‌هایی از آن‌ها را می‌توان در مسیر او یافت.

ادامه مطلب
فهرست: 10 کتاب از بهترین آثار نثر کهن فارسی، برای خرید از نمایشگاه کتاب علیرضا شعبانیان
5.00

خواندن کتاب‌هایی در حوزه ادبیات کهن می‌تواند علاوه بر آشنایی خوانندگان با پیشینیه‌ی ادبی خود این دستاورد را داشته باشد که مورد توجه و الهام آنان قرار گیرد. آقای «علیرضا شعبانیان» در این فهرست به معرفی 10 اثر از شاخص‌ترین آثار کهن ادبیات فارسی پرداخته است.

ادامه مطلب
یادداشت: دایرةالمعارف قهر؛ نگاهی به ترفندهای عاشق و معشوق در شعر فارسی نیلوفر بختیاری
4.67

بسیاری از مضامین شعر کهن فارسی، خصوصاً در غزلیات عاشقانه، بر پایه‌ی درونمایه‌ی ستمگری معشوق و ستم‌کشی عاشق بنا شده‌اند. در این‌گونه اشعار که معمولاً در آن پای معشوقی همه‌چیزتمام، زیبارو و البته سرکش و جاه‌طلب در میان است، عاشق چاره‌ای جز ابراز عجز و تسلیم در برابر تصمیم یار ندارد.  البته چنین نیست که معشوق یک‌سره با عاشق سر ناسازگاری داشته باشد؛ بلکه بیشتر این رفتارها در حکم گوشه‌چشم نشان دادن به عاشق و داغ کردن بازار عشق است که حتی عاشق را حریص‌تر و تشنه‌تر می‌کند.

ادامه مطلب

تاکنون خبری درباره این هنرمند ثبت نشده است.