اَبوالنَّجم احمد بن قوس بن احمد منوچهری دامغانی (منوچهری)
ایران
دامغان
419 (1040)

احمد بن قوص، معروف به منوچهری، در دامغان به دنیا آمد و بعدها به خدمت حاکم آن زمان طبرستان، منوچهر زیاری رفت، از او تخلص منوچهری را گرفت و بعد از مرگ این امیر زیاری هم راه پیدا کرد به دربار غزنویان. او بیشتر اشعارش را در مدح مسعود غزنوی سروده. کار خاص منوچهری ابداع قالب مسمط است. مسمط قالبی‌ست که شاعر در آن چند مصراع را با کلمات هم‌قافیه می‌آورد ولی برای مصراع آخر یک قافیه‌ی جدا انتخاب می‌کند. موضوع مسمط‌های منوچهری بیشتر مدح و توصیف طبیعت و شراب‌خواری است و مسمط خزانیه‌اش با مطلع «خیزید و خز آرید که هنگام خزان است» معروف‌ترین شعر اوست. او مثل خیلی از شاعران هم‌دوره‌اش، از دانش‌های زمانش مثل طب و نجوم و موسیقی آگاه بوده و این ویژگی گاهی باعث دشواری بعضی اشعارش هم شده. آشنایی‌اش با ادبیات عرب در شعر او انعکاس زیادی دارد و به خاطر تشبیهات رنگارنگش به او می‌گویند شاعر طبیعت. او در جوانی یعنی حدود سال ۴۳۲ در گذشته است.

0.0

نام لاتین هنرمند : Abu Najm Aḥmad ibn Qauṣ ibn Aḥmad Manūčihrī
شهر زادگاه: دامغان
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 0 - 0
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 419 - 1040

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص اَبوالنَّجم احمد بن قوس بن احمد منوچهری دامغانی (منوچهری)

برای این هنرمند هیچ نقد و جستاری ثبت نشده است.

تاکنون خبری درباره این هنرمند ثبت نشده است.