اکبر عبدی
ایران
تهران
0 (0)

زمانی مشهورترین و پولسازترین بازیگر ایرانی بود. بازیگر طنز ایرانی، دارنده نشان درجه یک فرهنگ و هنر که کلید طلائی اردبیل نیز به او داده شد، در سال 1339 از پدری اردبیلی و مادری تهرانی در محله نازی‌آباد تهران زاده شد. اکبر عبدی از سال ۱۳۵۸ با دریافت مدرک دیپلم با نمایش‌های آماتوری فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد. با مجموعه تلویزیونی «بازم مدرسه‌ام دیر شد» به شهرت رسید. در فیلم‌های مردی که موش شد، اجاره‌نشین‌ها، گراند سینما و ای ایران توانست قابلیت‌های خود را در ایفای نقش‌های کمدی ثابت کند. از بازی‌های به‌یادماندنی اکبر عبدی می‌توان به فیلم‌های هنرپیشه و آدم‌برفی اشاره کرد. او برای نقش‌آفرینی در مادر ۱۳۶۸ و خوابم می‌آد ۱۳۹۰ برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر شده ‌است. توضیحات او در برنامه‌های مختلف در خصوص مسعود فراستی و محمدرضا شریفی‌نیا حاشیه‌هایی را به همراه داشته ‌است.

0.0

نام لاتین هنرمند : Akbar Abdi
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: تهران
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1339 - 1960
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 0 - 0

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

«اکبر عبدی» از معدود بازیگرانی‌ست که مرز میان کمدی و درام را با مهارت تمام می‌فهمد و به اصطلاح هر نقشی را درمیاورد! او هم در نقش‌های کمیک توانسته مردم را به خنده بیاورد و هم در نقش‌های جدی تماشاگران را به گریه و تأمل وادار کند. گستره‌ی بازیگری عبدی از تیپ‌های مردمی و صمیمی تا شخصیت‌های تاریخی و فانتزی، او را به یکی از متفاوت‌ترین و ماندگارترین چهره‌های سینما-تلویزیون ایران تبدیل کرده است.

«مدرسه» و «دانش‌آموز بودن»، تجربه‌ی ‌مشترک همه‌ی ‌انسان‌های عصر حاضر است و در هر اثری بیاید باعث هم‌‌ذات‌پنداری می‌شود. اگر خوب دقت کنیم خیلی از آثار محبوب و به‌یادماندنی دانش‌آموزمحور‌ند؛ از «نیکولا کوچولو» گرفته تا «انجمن شاعران مرده». در این یادداشت به مناسبت روز دانش‌آموز در مورد دانش‌آموزهای به‌یادماندنی تلویزیون ایران نوشته‌ایم که هر یک از ما به نوعی با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کرده‌ایم.

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص اکبر عبدی

«اکبر عبدی» از معدود بازیگرانی‌ست که مرز میان کمدی و درام را با مهارت تمام می‌فهمد و به اصطلاح هر نقشی را درمیاورد! او هم در نقش‌های کمیک توانسته مردم را به خنده بیاورد و هم در نقش‌های جدی تماشاگران را به گریه و تأمل وادار کند. گستره‌ی بازیگری عبدی از تیپ‌های مردمی و صمیمی تا شخصیت‌های تاریخی و فانتزی، او را به یکی از متفاوت‌ترین و ماندگارترین چهره‌های سینما-تلویزیون ایران تبدیل کرده است.

«مدرسه» و «دانش‌آموز بودن»، تجربه‌ی ‌مشترک همه‌ی ‌انسان‌های عصر حاضر است و در هر اثری بیاید باعث هم‌‌ذات‌پنداری می‌شود. اگر خوب دقت کنیم خیلی از آثار محبوب و به‌یادماندنی دانش‌آموزمحور‌ند؛ از «نیکولا کوچولو» گرفته تا «انجمن شاعران مرده». در این یادداشت به مناسبت روز دانش‌آموز در مورد دانش‌آموزهای به‌یادماندنی تلویزیون ایران نوشته‌ایم که هر یک از ما به نوعی با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کرده‌ایم.

مراسم اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، 20 مهرماه، با حضور پرشور کودکان و خانواده‌های‌شان، صاحبان آثار، اصحاب رسانه، چهره‌های محبوب سینمای ایران، مهمانان خارجی و مدیران سینمایی در شهر اصفهان برگزار شد و جشنواره‌ی سی‌و‌پنجم به پایان رسید.

خمسه با اشاره به نقش‌هایی که علاقه داشته در سینما ایفا کند، بیان داشت: نقشی که همیشه دوست داشتم آن را بازی کنم، نقش اکبر عبدی در فیلم «مادر» ساخته‌ی زنده یاد علی حاتمی بود. در نمونه‌های خارجی نیز نقش پیتر سلرز در فیلم «پارتی» و جک نیکلسون در «دیوانه از قفس پرید» و بازی وودی آلن در نقش دلقک در نمایش «شاه‌لیر» را بسیار دوست داشتم؛ خودم را در آن بازی‌ها می‌دیدم و فکر می‌کنم می‌توانستم در آن‌ها بازی کنم.

سیر اصلی داستان در چشم باد، روایت بخش‌هایی از تاریخ معاصر ایران است که از سال‌های اواخر دوره‌ی قاجار شروع می‌شود و تا ایام بازپس‌گیری خرمشهر در دوران دفاع مقدس ادامه می‌یابد. وقایع سریال در قالب زندگی‌نامه‌ی شخصیت‌های اصلی رقم می‌خورد که مهم‌ترین آن‌ها شخصیتی به نام میرزا حسن ایرانی و خانواده‌ی او هستند. میرزاحسن که از یاران میرزاکوچک‌خان است، با خانواده‌ی خود یعنی پدرش آقابزرگ، همسرش گلنسا و دو پسرشان نادر و بیژن، در روستایی در حوالی رشت زندگی می‌کند. برادر میرزاحسن، عباس که بعد از سقوط جمهوری در رشت، به صف مبارزان می‌پیوندد، در تلاش برای ساخت خانه‌ای است تا به‌همراه نامزدش رعنا در آن زندگی کنند. این خانه را می‌توان به‌نوعی نماد میهن دانست...

جنگ تازه تمام شده بود و وقت سازندگی بود. ساختن کشور را نمی‌گویم، منظورم مشخصا ساختن زندگی‌های مردم کم بضاعت پایین شهر است. ساختن زندگی خرج داشت و بدون کار و شغل هم که نمی‌شد پول درآورد. آن سال‌ها پیدا کردن شغلی که هم با پرستیژ باشد و هم درآمد خوبی داشته باشد خیلی‌خیلی سخت بود.

سعید پورصمیمی با پنج بار نامزدی و سه بار برنده شدن این جایزه، پیشتاز سایر بازیگران است. اکبر عبدی و نوید محمدزاده هر کدام با سه نامزدی و دو بار برنده شدن، در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. آقایان کامبیز دیرباز، حامد بهداد، افشین هاشمی، جمشید اسماعیل‌خانی،‌ فرهاد اصلانی، شهاب حسینی و ساعد سهیلی هر کدام موفق شدند سه بار در جشنواره‌ی فیلم فجر به‌عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد شوند. گرچه برخی از آن‌ها تا به حال موفق نشده‌اند جایزه‌ی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را کسب کنند.

ورود به ماشین زمان، پدر خشن قصه‌ی ما را به ۲۵ سال قبل برمی‌گرداند. به دوران دبیرستان و این‌جا مخاطب با خانواده‌ی آقای دکتر و شیوه‌ی تربیتی آنها آشنا می‌شود و در کمال تعجب درمی‌یابد پدری کردن پدر آقای دکتر یعنی «آقاجون» صدوهشتاد درجه با پدری کردن آقای دکتر که حالا او را «رضا» می‌نامیم، فرق دارد. آقاجون شخصیتی بسیار گشاده‌رو و مهربان است. او سنگ صبور رضاست؛ وقتی رضا از دغدغه‌هایش می‌گوید

مراسم اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، 20 مهرماه، با حضور پرشور کودکان و خانواده‌های‌شان، صاحبان آثار، اصحاب رسانه، چهره‌های محبوب سینمای ایران، مهمانان خارجی و مدیران سینمایی در شهر اصفهان برگزار شد و جشنواره‌ی سی‌و‌پنجم به پایان رسید.

خمسه با اشاره به نقش‌هایی که علاقه داشته در سینما ایفا کند، بیان داشت: نقشی که همیشه دوست داشتم آن را بازی کنم، نقش اکبر عبدی در فیلم «مادر» ساخته‌ی زنده یاد علی حاتمی بود. در نمونه‌های خارجی نیز نقش پیتر سلرز در فیلم «پارتی» و جک نیکلسون در «دیوانه از قفس پرید» و بازی وودی آلن در نقش دلقک در نمایش «شاه‌لیر» را بسیار دوست داشتم؛ خودم را در آن بازی‌ها می‌دیدم و فکر می‌کنم می‌توانستم در آن‌ها بازی کنم.