کارنامۀ حافظ پژوهی معاصر بسی پر برگ و بار است. چنان که این روزگار را می‌توان دوران اقبال عام و خاص به حافظ و به تعبیری عصر حافظ دانست. تصحیح حافظ همچنان ادامه دارد و حافظ به سعی سایه از درخشان‌ترین نمونۀ این جریان است. شرح حافظ نیز همچنان با رویکردهای گوناگون ادامه دارد و شرح شوق دکتر «سعید حمیدیان» را می‌توان نقطۀ عطفی در منحنی شروح حافظ دانست.