حکیم ابوالحسن یمین‌الدین بن سیف‌الدین محمود
هندوستان
703 (1324)

امیرخسرو دهلوی در سال ۶۵۱ ه.ق در هند به دنیا آمد. او و خانواده‌اش از مهاجران ایرانی بودند. پدرش به دربار پیوسته بود و خیلی زود او را تحت آموزش قرار داد. لقب امیرخسرو بعدها که او به دستگاه سلاطین هند راه پیدا کرد به او داده شد. امیرخسرو در غزل پیرو سعدی بود، در اشعار حکمت‌آمیز به سنایی و خاقانی نظر داشت و مثنوی های هشتگانه‌اش را نیز به تقلید از پنج گنج نظامی سرود. مطلع‌الانوار (در پاسخ به مخزن‌الاسرار)، شیرین و خسرو، مجنون و لیلی، آیینۀ اسکندری و هشت بهشت از جمله این‌گونه مثنوی‌های او هستند. او دیوان شعرش را به پنج قسمت تقسیم کرده: اشعار دورۀ کودکی، اشعار جوانی، اشعار دورۀ کمال و اشعار اواخر عمر. جواهر خسروی هم نام مجموعه اشعار پراکندۀ اوست. امیرخسرو سرانجام در سال ۷۲۵ ه.ق در دهلی درگذشت.

0.0

نام لاتین هنرمند : Abu'l Hasan Yamīn ud-Dīn Khusrau
شهر زادگاه: پتیالی هند
کشور زادگاه: هندوستان
سال تولد (شمسی-میلادی): 632 - 1253
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 703 - 1324

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص حکیم ابوالحسن یمین‌الدین بن سیف‌الدین محمود

برای این هنرمند هیچ نقد و جستاری ثبت نشده است.

تاکنون خبری درباره این هنرمند ثبت نشده است.