چند سالی می‌شود که سیاست‌های افزایش جمعیت به یکی از اصلی‌ترین شعارهای رسمی کشور تبدیل شده. صداوسیما نیز در تلاش‌های پراکنده‌ای می‌کوشد تا با تولید برنامه‌هایی که محوریت‌شان مسئله‌ی فرزندآوری و خانواده است، سهمی در این موضوع داشته باشد. «آلا» محصول همین تلاش‌هاست.

سال 1346 است. حیاط دانشکده هنرهای زیبا. جوانی بیست ساله، قدبلند، لاغر و سیه‌چرده از جنوب آمده تا آزمون عملی رشته بازیگری بدهد و وارد دانشگاه شود. نفر قبلی او جوانی ریزجثه با پوستی روشن است که از شمال آمده برای همین امتحان. امتحان در برابر «مهدی نامدار» بنیانگذار دانشکده تئاتر دانشگاه هنرهای زیبا. جوان شمالی امتحان عملی را قبول می‌شود و بعد از او جوان جنوبی نمره کامل آزمون را می‌گیرد. دوستی این دو جوان بعدها اتفاقات درخشانی را در هنرهای نمایشی و سریال‌سازی تلویزیونی رقم می‌زند...

آغاز فصل تابستان و نیاز فراوان خانواده‌ها به پدیده‌های سرگرم‌ساز مثل سریال از یک طرف، به صدا درآمدن افت تولیدات سریال تلویزیون و افت مخاطبان از طرف دیگر و البته تمام آنچه در سرمقاله‌ی پرونده‌ی سریال درباره‌ی اهمیت رسانه‌ای به نام «سریال» ذکر کردیم، باعث شد پرونده‌ی «روزی روزگاری تلویزیون» را در مجله‌ی میدان آزادی کلید بزنیم. در این پرونده با دو ستونِ «بهترین سریال‌های تلویزیون» و «بدترین سریال‌های تلویزیون»، سریال‌های مختلف جعبه‌ی جادو در این چهار دهه را نقد و بررسی کردیم. اما روند انتخاب سریال‌های پرونده چگونه بود؟ خیلی سخت!