سیروس مقدم
ایران
آبادان
0 (0)

سیروس مقدم ۱ فروردین ۱۳۳۳ در آبادان به دنیا آمد. او فعالیتش را از سال ۱۳۵۵ با دستیاری کارگردان و طراحی صحنه و لباس در مجموعه تلویزیونی دایی جان ناپلئون آغاز کرد. سیروس مقدم درباره تجاربش از این سریال می‌گوید: «در طول این سال‌‌ها یک ساعت هم سر هیچ کلاس دانشگاهی که مربوط به سینما باشد نرفتم، هر چه دارم از تجاربی است که از دایی جان ناپلئون کسب کردم». فعالیت در سینمای حرفه‌ای را از سال ۱۳۶۶ با فیلم ردپایی بر شن آغاز کرد. همچنین او در سریال امام علی دستیار داوود میرباقری نیز بوده‌ است. مجموعه تلویزیونی پایتخت از معروف‌ترین آثار او به‌شمار می‌رود که در شش فصل ساخته شده است و با استقبال بسیار زیاد مردم مواجه شد. سیروس مقدم طی ۱۸ سال ۲۷ سریال ساخته‌است. سریال‌های به سوی افتخار و روزهای زندگی و پلیس جوان شروع شهرت این کارگردان بود. از دیگر سریال‌های او می‌توان به اغما، نرگس، روز حسرت، تا ثریا، چاردیواری و میکائیل نام برد.

0.0

نام لاتین هنرمند : Siroos Moghaddam
شهر زادگاه: آبادان
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1333 - 1954
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 0 - 0

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

زنده‌یاد «امین تارخ» از چهره‌های فراموش‌نشدنی بازیگری در ایران است؛ بازیگری که هم در نقش‌های تاریخی خوش درخشید، هم در نقش‌های احساسی و خانوادگی و هم در شخصیت‌های پیچیده و چندلایه‌ی درام‌های اجتماعی. حضور او در آثار بزرگانی همچون «علی حاتمی»، «مسعود کیمیایی»، «بهرام بیضایی»، «داوود میرباقری» و بسیاری دیگر از بزرگان سینما و تلویزیون کارنامه‌ای پربار و تأثیرگذار از او بر جای گذاشته که در ذهن مخاطبان ایرانی زنده است.

به بهانه بهمن‌ماه و سالگرد پیروزی انقلاب در سال 1357، مجموعه‌ای از مهم‌ترین نقاشی‌های روزگار انقلاب را در این مطلب مرور و بررسی می‌کنیم. آثار پیش رو 10 نقاشی مهم از 10 نقاش انقلاب است. تحریریه‌ی مجله‌ی میدان آزادی در پژوهش و انتخاب پوسترها، به زیبایی شناسی آن‌ها دقت کرده و می‌توان گفت این مجموعه دارای ارزش هنری است

نظر سنجی برای این هنرمند ثبت نشده است !

زنده‌یاد «امین تارخ» از چهره‌های فراموش‌نشدنی بازیگری در ایران است؛ بازیگری که هم در نقش‌های تاریخی خوش درخشید، هم در نقش‌های احساسی و خانوادگی و هم در شخصیت‌های پیچیده و چندلایه‌ی درام‌های اجتماعی. حضور او در آثار بزرگانی همچون «علی حاتمی»، «مسعود کیمیایی»، «بهرام بیضایی»، «داوود میرباقری» و بسیاری دیگر از بزرگان سینما و تلویزیون کارنامه‌ای پربار و تأثیرگذار از او بر جای گذاشته که در ذهن مخاطبان ایرانی زنده است.

ما حواسمان هست به انرژی پایین بازیگران فصل هفت «پایتخت». حواسمان هست به برداشت‌های طولانی و بدون کات. حواسمان هست به ریتم زیادی کند و خمیازه‌آور. حواسمان هست به کش‌دادن قصه. حواسمان هست به کمرنگ شدن لهجه مازنی. حواسمان هست به حذف تمام خرده‌داستان‌های موازی آدم‌های علی‌آباد که پایتخت را در فصل‌های قبل صمیمی‌تر و دیدنی‌‌تر می‌کرد.

به بهانه بهمن‌ماه و سالگرد پیروزی انقلاب در سال 1357، مجموعه‌ای از مهم‌ترین نقاشی‌های روزگار انقلاب را در این مطلب مرور و بررسی می‌کنیم. آثار پیش رو 10 نقاشی مهم از 10 نقاش انقلاب است. تحریریه‌ی مجله‌ی میدان آزادی در پژوهش و انتخاب پوسترها، به زیبایی شناسی آن‌ها دقت کرده و می‌توان گفت این مجموعه دارای ارزش هنری است

روزهای پایانی دهه‌ی هشتاد وقتی تیزر سریال مناسبتی نوروز، با تصاویری از یک کامیون و چند چهره‌ی آشنا و ناآشنا برای بینندگان تلویزیون پخش می‌شد کسی فکرش را نمی‌کرد که «پایتخت» قرار است سرنوشتی متفاوت از دیگر سریال‌های بعد از انقلاب پیدا کند؛ این سریال و شخصیت‌هایش آن‌قدر میان بینندگان محبوب شد که مدیران صداوسیما و سازندگان سریال را تا ساخت پنج فصل دیگر ترغیب کرد و بینندگان چیزی حدود یک دهه با خانواده‌ی «معمولی» از طریق قاب تلویزیون زندگی کردند. تا جایی که بعد از گذشت چند سال هنوز هم بعضی از طرفداران این سریال از نام شخصیت‌های آن به جای نام واقعی بازیگرانش استفاده می‌کنند.

«حبیب» قرار بود جای خالی سریالی درباره‌ی حضور مستشاران ایرانی و نبرد با داعش را پر کند و از ماجرای مستشاران ایران در سوریه و داستانِ محور مقاومت، حزب‌الله و فرماندهان ایرانی بگوید. با پخش اولین قسمت از سریال «حبیب»، مخاطب تلویزیون شصتش خبردار شد که عرب‌ها همچنان همان بازی‌های دهه‌ی هفتاد را دارند و خب این با ذائقه‌ی ایرانیزه‌شده‌ی ما سازگار نبود! خصوصاً اینکه سال‌هاست ایرانی‌ها فیلم ایرانی را با صدای سر صحنه دیده‌اند و سریال دوبله‌شده‌ی ایرانی-سوری خیلی به مذاق‌شان خوش نیامد.

برای این هیچ یک از آثار این هنرمند ریویویی ثبت نشده است.