نوری آثاری خواند که بسیاری از آنها شعر و ملودی فولکلور ولی تنظیمی غربی داشتند. این سبک ویژهی خود او بود. او برای وارد کردن موتیفهای فولکلور به موسیقی جدید ایران تلاشهای فراونی کرد و قطعات گوشنوازی چون «تو بیو» و «شالیزار» را از خود به یادگار گذاشت.