قیصر امین‌پور، شاعر و مدرس دانشگاه، زادۀ ۱۳۳۸ در شهرستان گتوند دزفول است. او فارغ‌التحصیل رشتۀ ادبیات از دانشگاه تهران در مقطع دکتری بود و ابتدا در دانشگاه الزهرا و سپس در دانشگاه تهران به تدریس ادبیات مشغول شد. مجموعه شعر «تنفس صبح» او، به گفتۀ برخی پژوهشگران، انقلابی تمام‌عیار در آن سال‌ها به‌پا کرد. از دیگر مجموعه‌های امین‌پور باید به «در کوچۀ آفتاب»، «آینه‌های ناگهان»، «گل‌ها همه آفتاب‌گردان‌اند»، «دستور زبان عشق» اشاره کرد. از آثار او برای نوجوانان نیز منظومۀ «ظهر روز دهم»، «مثل چشمه، مثل رود»، «به قول پرستو» قابل ذکر است. او دارای دو کتاب نثر ادبی به نام‌های «طوفان در پرانتز» و «بی بال پریدن» است. از امین‌پور در زمینۀ پژوهش نیز‌ دو اثر «سنّت و نوآوری در شعر معاصر» و «شعر و کودکی» منتشر شده، که در اولی به شعر معاصر پرداخته و دومی با بهره از بعضی دریافت‌های روان‌شناختی، ویژگی کودکانگی را در شعر بزرگسالان دنبال می‌کند. در شعر امین‌پور توجه به تناسبات لفظی بیشتر از تخیل دیده می‌شود. محمد کاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر معتقد است او توانسته با ایجاد تعادل بین جوانب مختلف شعرش، به مقبولیت عمومی برسد. این ویژگی در تنوع قالب‌ها، طرز بیان و انتخاب مضامین شعرش دیده می‌شود. او در حوزۀ ترانه هم فعالیت‌های موفقی داشته که ترانه‌های معروف «بوی ماه مهر» و تصنیف‌های آلبوم «نیلوفرانۀ» علیرضا افتخاری ازجمله این آثاراند. قیصر امین‌پور سال ۱۳۸۶ بعد از مدت‌ها تحمل رنج بیماری در تهران درگذشت.