والت ویتمن، که به او لقب شاعر دموکراسی آمریکا داده‌اند، سال 1819 در جزیره پاناموک در خانواده ای نسبتاً فقیر و کم سواد متولد شد. او درجوانی به کار روزنامه‌نگاری و سپس سردبیری مشغول بود و بعدها در وزارت کشور آمریکا سمت منشی گری گرفت. نخستین مجموعۀ ویتمن به نام «برگ‌های علف» طوفانی در قاره آمریکا برپا کرد که سبب شد سال 1856 وزیر کشور وی را به اتهام انتشار کتاب ناشایسته از سمتش معزول کند. ویتمن پس از این بارها به خاطر انتشار اشعارش مورد توبیخ قرار گرفت و چون هیچ منبع درآمدی نداشت، ناچار شد کتاب‌هایش را در زنبیلی به خیابان ببرد و بفروشد. او به خاطر پافشاری بر ارزش‌های خود و نمود آنها در شعرش، در سراسر عمر زندگی دشواری داشت و حتی در دوران پیری هم در خانه‌ای دخمه‌مانند زندگی می‌کرد. ویتمن سرانجام سال 1892 پس هجوم بیماری سل و فلج درگذشت. پیش از ظهور ویتمن ادبیات آمریکا از زندگی مردمش جدا بود. از ویژگی‌های شعر او باید به قیام بر ضد سنت‌های کهن اجتماعی و ادبی و بیان دغدغه‌های انسانی و عشق به زندگی اشاره کرد. او شاعری آزاده و انقلابی بود که در شعرش همه‌جا نور و روشنی و امید انعکاس دارد. از اشعار برجسته او باید از «از گهواره‌ای که می‌جنبد» و «آنگاه که گل‌های یاس آخرین بار در آستانۀ خانه شکفت» نام برد. از جمله مجموعه اشعار او که به فارسی ترجمه شده «خداحافظ خیال من»، «ضربه‌های طبل»، «چشم‌انداز دموکراسی» ، «همیشه‌مست» و... قابل ذکرند.