در میان دو بُعد «روح» و «جسم»، اغلب به‌ظاهر، کفه «روح» را سنگین‌تر و پراهمیت‌تر میدانند اما وقایع و حقایق، جور دیگری است. هیچ‌کس تا عزیزی از دست ندهد، نمی‌فهمد ندیدن و نداشتنش چه حسی دارد و شاید نداند که چرا باید بدن متوفی را داشت و دید و به دست خود به خاک سپرد؛ «بدن» در فرهنگ فعلی ما و برای خیلی از وابستگان متوفی آن‌چنان جایگاه ویژه‌ای دارد که فقط با «لمس» و سپس خداحافظی با آن است که آرامش خاصی می‌یابند.

فیلم سینمایی «بی‌بدن»، به تهیه‌کنندگی سیدمصطفی احمدی و نویسندگی کاظم دانشی که اولین‌بار در چهل و دومین جشنواره‌ی فیلم فجر به نمایش درآمد، در شبکه‌ی نمایش خانگی اکران می‌شود.

داستان فیلم یکی از مشهورترین پرونده‌های جنایی دهه‌‌ی نود را به خاطر می‌آورد: پرونده‌ی «آرمان و غزاله» که در نهایت به اعدام آرمان منجر شد. قصه‌ی فیلم «بی‌بدن» با گم شدن ارغوان آغاز می‌شود، دختر دانشجویی که کم‌کم معلوم می‌شود با سروش دوست بوده و اختلافاتی هم داشته‌اند. جست‌وجوهای پدر و مادر ارغوان و پلیس آن‌ها را با پرونده‌ی قتل و از بین بردن جسد مواجه می‌کند...

فیلم سینمایی «بی‌بدن»، به تهیه‌کنندگی سیدمصطفی احمدی و نویسندگی کاظم دانشی که اولین‌بار در چهل و دومین جشنواره‌ی فیلم فجر به نمایش درآمد، در شبکه‌ی نمایش خانگی اکران می‌شود.