کنجی میزوگوچی
ژاپن
توکیو
1334 (1956)

کن جی میزوگوچی استاد خلق تراژدی در سینمای ژاپن است. این کارگردان صاحب‌سبک در شانزدهم مه 1898 در توکیو متولد شد. هرچند از کودکی با رماتیسم شدید درگیر بود و سرطان خون او را به پیرسالی نرساند و در بیست‌وچهارم اوت 1956 در 58سالگی از دنیا رفت، اما آثار درخورتوجهی از خودش باقی گذاشت. میزوگوچی کودکی سختی داشت. خانواده‌اش سال‌ها با فقر دست‌به‌گریبان بود، چنان که والدینش ناچار شدند خواهرش را به خانواده‌ای دیگر بسپارند. خود او هم مجال ادامۀ تحصیل پیدا نکرد. خواهر دیگرش، همسرش را در جنگ از دست داد. همسر خود او هم دیوانه شد و کارش به بیمارستان روانی کشید. این رنج‌ها راه خود را به آثار او هم باز کردند. اولین اثر او، «وطن»، اولین فیلم ناطق سینمای ژاپن است. میزوگوچی هم‌چنین خالق فیلم‌های «جشنوارۀ گیون»، «مرثیۀ اوزاکا»، «سقوط اوسن»، «زندگی اوهارو» و «داستان آخرین گل داوودی» است.

0.0

نام لاتین هنرمند : Kenji Mizoguchi
شهر زادگاه: توکیو
کشور زادگاه: ژاپن
سال تولد (شمسی-میلادی): 1276 - 1898
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 1334 - 1956

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

وقتی کتاب سینمای جهان را ورق می‌زنیم به «آندری تارکوفسکی» می‌رسیم. کسی که پیشینه موسیقی و شعرش در گذشته، سینمای شاعرانه‌ی تارکوفسکی را بوجود آورد. در سال 1972 با نزدیک شدن به پنجمین فیلم او به نام «سولاریس»، تارکوفسکی(شاعر سینمای جهان) با منتقد روسی «لئونید کوزلو» گفتگویی داشت و از او خواسته شد 10 فیلم برتر از دید خودش را نام ببرد.

هر کدام از ما ممکن است؛ در هنگام دیدن فیلم‌ها ناگهان از دیدن یک نقش شگفت زده شویم، یا با آن همذات پنداری کنیم یا حسی گمشده را درون آن نقش جستجو کنیم. حال وقتی این نقش، نقش مادری باشد؛ حساسیت‌مان به آن بیشتر است؛ مادر، این نقش آشنای نزدیک، اما پر از راز و پیچیدگی.

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

وقتی کتاب سینمای جهان را ورق می‌زنیم به «آندری تارکوفسکی» می‌رسیم. کسی که پیشینه موسیقی و شعرش در گذشته، سینمای شاعرانه‌ی تارکوفسکی را بوجود آورد. در سال 1972 با نزدیک شدن به پنجمین فیلم او به نام «سولاریس»، تارکوفسکی(شاعر سینمای جهان) با منتقد روسی «لئونید کوزلو» گفتگویی داشت و از او خواسته شد 10 فیلم برتر از دید خودش را نام ببرد.

هر کدام از ما ممکن است؛ در هنگام دیدن فیلم‌ها ناگهان از دیدن یک نقش شگفت زده شویم، یا با آن همذات پنداری کنیم یا حسی گمشده را درون آن نقش جستجو کنیم. حال وقتی این نقش، نقش مادری باشد؛ حساسیت‌مان به آن بیشتر است؛ مادر، این نقش آشنای نزدیک، اما پر از راز و پیچیدگی.

تاکنون خبری درباره این هنرمند ثبت نشده است.