روز گذشته استاد محمدعلی بهمنی غزلسرای سرشناس ایرانی عالم خاک را وداع گفت و خبر درگذشت او جامعه ادبیات و موسیقی ایرانی را سوگوار کرد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم پرونده‌ای کوچک را برای مرور شعر و شخصیت این هنرمند بزرگ در مجله میدان آزادی باز کنیم. اکنون در دومین مطلب پرونده‌پرتره محمدعلی بهمنی فهرست ده غزل عاشقانه برتر محمدعلی بهمنی را به انتخاب و با مقدمه خانم اعظم سعادتمند -غزل‌سرا، عاشقانه‌سرا و پژوهشگر- بخوانید

مجله میدان آزادی: سوگمندانه با خبر شدیم بزرگ شاعر سرزمینمان و پرچم‌دار غزل ایرانی در روزگارمان استاد محمدعلی بهمنی دقایقی پیش در بیمارستان درگذشتند. <br />بهمنی که برای دومین‌بار در ماه‌های اخیر، روز 31مرداد به دلیل بیماری ضایعه مغزی در بیمارستان بستری شده بود، امروز نهم شهریور ۱۴۰۳ و حوالی ساعت ۲۳ درگذشت.<br />

شعر بهمنی منحصربه‌فرد و متعلق به خود اوست. او شبیه خودش ساده، بدون پیچیدگی و صریح می‌سراید، کلامش زود بر دل می‌نشیند و امضای شخصی خود را بر جان مخاطب به جا می‌‌گذارد.

در کاغذ اخبار خرداد ماه، گزیده‌ی اخبار مهم این ماه را با موضوع ادبیات و هنر -در ایران و جهان- به انتخاب و روایت مجله میدان آزادی خواهید خواند.

در طول قرن‌های سپری‌شده شاعران زیادی در آثارشان به‌طور مشخص از عشق انسان به انسان سروده‌اند که نمونه‌های آن را می‌توان از اشعار رودکی تا اکنون برشمرد. از اشعار شهید بلخی و رابعه‌‌ بنت کعب، آن بانوی کشته‌شده در طریق شعر عاشقانه گرفته تا «وامق و عذرا» سروده‌ی‌ عنصری، و از بازگویی عشق میان زال و رودابه و بیژن و منیژه در شاهنامه‌ی‌ فردوسی گرفته تا منظومه‌های عاشقانه‌ای چون «ویس و رامین» اثر فخرالدین اسعد گرگانی و... البته در بطن این منظومه‌های عاشقانه، رازهایی نهفته است.