اگر به قصد جست‌وجوی گرایش‌های عرفانی به‌سراغ اشعار سپهری برویم، از «مرگ رنگ» تا «ما هیچ ما نگاه» شرح سفر سهراب است از تاریکی به وضوح تماشا. گرچه سلوک سهراب منطبق با مراحل هیچ‌ کدام از عرفان‌های شناخته‌شده نیست اما نشانه‌هایی از آن‌ها را می‌توان در مسیر او یافت.

در پرونده‌پرتره‌های امسال تا الآن سراغ چهره‌هایی از هنرهای عکاسی، موسیقی و ادبیات کودک رفتیم. جای نقاشی و ادبیات بزرگسال هنوز خالی‌ست، که می‌خواهیم با یک تیر دو نشان بزنیم! امروز پانزدهم مهرماه، زادروز سهراب سپهری شاعر و نقاش سرشناس ایرانی است و به همین بهانه چهارمین پرونده‌پرتره امسال مجله میدان آزادی را از امروز شروع می‌کنیم

اینکه چه مدت‌زمانی طول می‌کشد تا شعری خلق ‌شود از همان سؤال‌های بی‌جوابی است که به تعداد تمام شعرها می‌تواند پاسخ داشته باشد. شراب شعر گاهی ارمغان جنون یک لحظه است، گاهی حاصل کوشش چله‌ها. گاهی هدیه‌ی خدایان است در شبی که شاعر به فراسوها متصل است، گاهی عصاره‌ی سفری چندین ساله در پیچ و خم‌های زمین.

در تقویم ما پانزدهم مهرماه به عنوان روز تولد سهراب سپهری ثبت شده، اما نوشته‌های شاعر می‌گوید او متولد چهاردهم مهر است، درست سرِ ساعت ۱۲؛ به گواهِ آن‌که مادرش صدای اذان را می‌شنیده است. مادری که بهتر از برگ درخت بود. سهراب هنوز کودک بود که پدرش بیمار شد. پدر مردی تلگرافچی بود و به شهادت شعر سهراب، خط خوشی داشت، تار می‌نواخت. او سهراب را به نقاشی عادت داد و از او یک شاعرِ نقاش ساخت.

سهراب سپهری پیش از آنکه شاعر شناخته‌شده‌ای باشد، نقاشی بی‌بدیل در دوره‌ی معاصر محسوب می‌شود. سپهری همانند پلی معلق میان سنت و مدرنیته عمل کرد و علاوه بر آن با سفرهای گوناگونی که در دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ به چندین کشور دنیا داشت، توانست سبکی از آنِ خود بیافریند که هم جوابگوی طبع شاعرانه‌اش باشد و هم در قالب هنر زمان خود بگنجد؛ این روحیه منحصربه‌فرد، از سهراب، نقاشی متفاوت ساخت.

زندگیِ تقویمیِ سهراب سپهری، در محدوده‌ی زمان، به کوتاهی سال 1307 تا 1359 بود. اما سهرابِ سرشار از نور و رنگ و واژه، این سال‌های ساده‌ی اندک را بسیار عمیق تنفس کرد. سهراب شاعری مسافر بود که از کاشان به دهلی، توکیو، پاریس، لندن و بسیاری شهرهای دیگر راهی شد. او سفری داشت به مقصدِ باران، آفتاب، کوه، غروب و گیاه... سفری به متانتِ نیلوفرستان‌‌ها. و سهراب مسافری بود که پیِ آوازِ حقیقت می‌گشت. او میانِ تماشای مهتاب و سیاه کردن کاغذ، اولی را برگزید و با واژه‌هایش کاغذ شعر خود را به زرورق بدل کرد.

طبق سنت مجله میدان آزادی، پایان هر ماه، سررسید انتشار کاغذ اخبار آن ماه است. این شماره از کاغذ اخبار که سی و ششمین کاغذ اخبار مجموعه میدان آزادی است، به اخبار سینما، ادبیات، مستند، نقاشی در مردادماه 1404 اختصاص دارد.

امروز نود و ششمین سالروز تولد سهراب سپهری، شاعر محبوب ایرانی است که از قضا نقاشی زبردست و صاحب‌سبک نیز بوده است و اگر در ایران، با شعرهایش در حافظه‌ی ایرانیان ماندگار شده است در خارج از ایران با مجموعه‌ای از آثار نقاشی در محافل هنری جهان شناخته می‌شود که آنان نیز ثمره‌ی روح شیدای او بودند؛ از این رو نمی‌توان سهراب را پیش‌تر از نقاش بودنش شاعر دانست یا به عکس؛ او همزمان نقاشی است که شعر می‌سرود و شاعری است که رنگ بر بوم می‌نشاند.

تا چشم به هم زدیم نوبت به فصلنامه‌ی کاغذ اخبار تابستان رسید و خنکای پاییز، شروع اتفاقاتی مهم را در عالم هنر نوید خواهد داد. اما نگاهی به خبرهای تابستانی که پشت سر گذاشتیم، برای یک شروع قدرتمند در پاییز، خالی از لطف نیست!<br />تیرماه ماه خبری شلوغی بود برای عالم هنر و ادبیات و ما با یک کاغذ اخبار پروپیمان میهمان چشمان شما شدیم.

نظر به اینکه این رویداد جزو بزرگ‌ترین مراکز خرید و فروش آثار هنری در ایران است، مجله میدان آزادی به عنوان یک رسانه مستقل هنری -فارغ از ارزشگزاری درباره اصل برگزاری حراج تهران- وظیفه‌ی خود می‌داند فهرست کامل، قیمت فروش و تصویر همه آثار فروخته‌شده در دوره اخیر حراج تهران را به همراه گزارشی از این مراسم با مخاطبان خود در میان بگذارد.