ایران درودی
منتقد هنری و نظریه پرداز
نقاش
کارگردان
داستان نویس
ایران
نیشابور
1400 (2021)

ایران درّودی، نقاش، کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه برجسته ایرانی است. او در 11 شهریور 1315 در خانواده‌ای ثروتمند و بازرگان در نیشابور به دنیا آمد. خانواده‌ی درودی در کودکی ایران به هامبورگ مهاجرت کردند و بعد از شروع جنگ جهانی دوم به ایران بازگشتند. علاقه‌مندی ایران به نقاشی و آموختن نحوه‌ی نگریستن و فرهنگ دیدن نقاشی خوب نیز مرهون پدر بود. پدرش اگرچه ظاهراً هنرمند نبود اما فردی فرهیخته و فرهنگ‌دوست بود و اصلی‌ترین مشوق ایران برای نقاش شدن. نقاشی‌های او را معمولاً در سبک سورئالیسم و گاه سمبولیسم طبقه‌بندی می‌کنند اما خودش و برخی دیگر این را نمی‌پذیرند. او آثارش را بداهه می‌سازد و در این باره می‌گوید: «من با ندانسته‌هایم نقاشی می‌کنم، چراکه باور دارم دانسته‌های انسان محدودند، بنابراین به ندانسته‌هایم یا به‌ عبارت دیگر، به ناخودآگاهم رجوع می‌کنم. به‌ همین ‌خاطر، وقتی آخرین قلم را می‌زنم و اثر تمام‌شده را می‌نگرم، حتی برای خودم سؤال‌برانگیز است که اندیشه‌ام در حین خلق اثر با چه موضوع یا حسی درگیر بوده است؟» او خالق آثاری چون «نگار جاودان»، «بهت دشت»، «رگ‌های زمین، رگ‌های ما»، «گل عشق در کویر»، «خورشید شب» و نقاشی‌های متعدد دیگری است که در آن‌ها فضای عمیق، نور و عناصری چون کویر، قندیل‌های یخ‌زده، دیوارهای بلورین، گل‌ها و... مخاطب را به جهانی دیگر ‌می‌برند و عمق دلبستگی‌ها، خاطرات و احساسات نقاش را نشان می‌دهند. درودی بیش از بیست سال به بیماری سرطان مبتلا بود و از این بیماری با عنوان معجزه‌ی زندگی‌ و نقطه‌عطفی در خلق آثار مهم هنری خود یاد می‌کند. او در ۷ آبان ۱۴۰۰، پس از یک دوره بیماری آمیخته با عوارض کرونا در هشتاد و پنج‌سالگی در آی‌سی‌یوی بیمارستان دی تهران از دنیا رفت و در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا در خاک ایران، جایی که به آن عشق می‌ورزید، به خاک سپرده شد.

10.0

نام لاتین هنرمند : Iran darroudi
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: نیشابور
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1315 - 1936
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 1400 - 2021
انسان کسانی را که دوست دارد قضاوت نمی‌کند، بلکه سعی در درک آن‌ها دارد.
هیچ گاه سرطان را جدی نگرفتم. سرطان معجزه‌‎ی زندگی من بود. معجزه‌ای که به من زنده بودن را یادآوری کرده و هر ثانیه از زندگی‌ام را لبریز از عشق کرده است. این چیزی است که من را بعد از ۲۳ بار جراحی سرپا نگه داشته است.

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

انسانی که آفریده‌ی خالق بی‌همتاست؛ همواره دوست داشته است تا این صفت الهی را در خود تجلی بدهد و چیزی را خلق کند؛ پس وقتی نقاش با ذوق هنرمندی خود به این طبیعت زیبا می‌نگرد دوست دارد تا آن‌چه را دیده به زیباترین شکل ثبت کند. اما آیا هنرمند قرار است مانند یک دوربین عکاسی عمل کند؟ یا خلق کردن یعنی هنرمند؛ نگاهش را به آن‌ همه زیبایی بیفزاید و آن را روی صفحه بیاورد؟

نظر سنجی برای این هنرمند ثبت نشده است !

آثار شاخص ایران درودی

طبق سنت مجله میدان آزادی، پایان هر ماه، سررسید انتشار کاغذ اخبار آن ماه است. این شماره از کاغذ اخبار که سی و ششمین کاغذ اخبار مجموعه میدان آزادی است، به اخبار سینما، ادبیات، مستند، نقاشی در مردادماه 1404 اختصاص دارد.

انسانی که آفریده‌ی خالق بی‌همتاست؛ همواره دوست داشته است تا این صفت الهی را در خود تجلی بدهد و چیزی را خلق کند؛ پس وقتی نقاش با ذوق هنرمندی خود به این طبیعت زیبا می‌نگرد دوست دارد تا آن‌چه را دیده به زیباترین شکل ثبت کند. اما آیا هنرمند قرار است مانند یک دوربین عکاسی عمل کند؟ یا خلق کردن یعنی هنرمند؛ نگاهش را به آن‌ همه زیبایی بیفزاید و آن را روی صفحه بیاورد؟

بعضی انسان‌ها جهان را بیشتر با قلب‌شان درک می‌کنند و زور احساسات‌شان همیشه بر منطق‌شان می‌چربد. این‌ها اگر نقاش شوند، نقاشی‌های‌شان بیش از هر چیز عمدتاً تبلور احساسات است؛ به‌سان آیینه‌ای در مقابل روح حساس‌شان. ایران درّودی به گمان من از این دسته است با آثاری غرق در نور و رنگِ برآمده از احساس و فضاهایی خیال‌انگیز و وهم‌آلود و عناصری نمادین.

با تمام شدن اولین ماه از پاییز باید به بدرقه‌ی مهر و به پیشواز کاغذ اخبار مهرماه می‌رویم؛ اما نه با خوشحالی و لبی خندان! مهرماه 1402 برخلاف نامش، ماهی پر از درد و رنج بود؛ درد و رنجی که همچنان ادامه دارد و به این زودی‌ التیام نخواهد یافت. درباره‌ی عالم هنر و ادبیات مهر 1402 باید و تنها همین را گفت: مهرماه غم‌انگیز!<br />

برای این هیچ یک از آثار این هنرمند ریویویی ثبت نشده است.