مجله میدان آزادی: فیلم کوتاه «سوگ سهراب» به کارگردانی «عماد درویشی» این روزها در چهل‌و‌دومین جشنواره فیلم کوتاه به نمایش درآمده است. در این صفحه از پرونده «جشنواره فیلم کوتاه تهران» به سراغ نقد، بررسی و تحلیل این اثر رفته‌ایم. ریویوی آن را به قلم فرناز محمدی بخوانید:
«سوگ سهراب» فیلمی سیاه و سفید است به کارگردانی «عماد درویشی» همراه با نویسندگی «روزبه رئوفی». سوگ سهراب بدون حرف اضافه و در عین سادگی از همان ابتدا سراغ قصه‌گویی می‌رود؛ پسری در حال شستن پدرش در حمام است و بدن پدر، پر از جای سوختگی سیگار. همین جای سوختگی، مخاطب را ترغیب می‌کند تا برای علت دیدن آن به تماشای فیلم بنشیند.
.png?ver=FB9jQHWsBbGZzgvNVq8nDA%3d%3d "فیلم کوتاه سوگ سهراب")
فیلم کوتاه «سوگ سهراب»، به کارگردانی «عماد درویشی»
داستان در دهۀ شصت روایت می‌شود و در مورد پسری به نام سهراب است که با پدر خود که دچار آلزایمر شده در یک خانه زندگی می‌کنند. در یک شب که صدای آژیر خطر بمباران هوایی، به صدا در آمده، سهراب تلاش می‌کند تا با پدر خود به زیرزمین برود اما پدر مقاومت می‌کند و سهراب به زور او را به زیرزمین می‌برد. در حین رفتن به زیرزمین، پای پدر دچار جراحت می‌شود و سهراب قصد پانسمان جراحت را دارد. پدر در موقعیتی، دچار تشویش ذهنی می‌شود و با دیدن سهراب که در حال سیگار کشیدن است، تصور می‌کند که هنوز زیر شکنجه است و شروع به اعتراف کردن حقیقتی تلخ، در مورد سهراب می‌کند. این‌جا برای مخاطب فاش می‌شود که نسبت این دو پدر و پسری نیست. سهراب در واقع پسر سیاوش، دوست پدر است و پدرخوانده (همین مرد)، دوست خود را زیر شکنجه لو داده و باعث مرگش شده و در عوض پسر سیاوش را بزرگ کرده است.
پوستر فیلم کوتاه «سوگ سهراب»، به کارگردانی «عماد درویشی»
«فرید سجادی حسینی» در نقش پدر سهراب، به خوبی در قالب یک پدر آلزایمری درآمده و حس دلسوزی را در مخاطب ایجاد می‌کند. نقش پدر در عین سیاه بودن، ترحم‌برانگیز است. جای سوختگی روی تنش، آلزایمر، جراحتی که پایش در حین فرار به زیرزمین برداشته و در نهایت جنایتی که در حق سهراب کرده، مخاطب را در یک دوراهی برای دلسوزی و یا محکوم کردن او قرار می‌دهد.
فیلم ریتم کندی دارد و نورپردازی آن به دلیل سایه‌های خشن، فضاهای خالی زیاد در قاب و سياه و سفید بودن، یادآور مکتب «اکسپرسیونیسم» است و می‌توان گفت تقریبا تمامی صحنه‌ها در روایت فیلم، کارکرد دارد و در خدمت مضمون فیلم است. نماها بیشتر، ترکیبی از لانگ و مدیوم شات هستند؛ فیلمساز، مرد و سهراب را در وسط قاب قرار داده و با فاصلۀ هدروم زیاد، تنهایی و خفقان‌شان را نشان می‌دهد.
%20(1).png?ver=jjqpOIC2ALk3KBlJwC50pA%3d%3d "فیلم کوتاه سوگ سهراب")
فیلم کوتاه «سوگ سهراب»، به کارگردانی «عماد درویشی»
از طرفی وقتی پدر هنوز تحت فشار روانی و شکنجه قرار دارد، حس دلسوزی مخاطب را ترغیب می‌کند. اما او با لو دادن دوستش، تبدیل به یک آدم‌فروش شده و حس نفرت را هم در مخاطب بیدار می‌کند. در نهایت از فیلم سوگ سهراب می‌توان این را دریافت که فیلمساز با تصویر آشنای ابتدای فیلم، مخاطب را به رابطۀ پدر و پسری در «جدایی نادر از سیمین» ارجاع می‌دهد تا او را همراهی کند. سپس در اواخر فیلم با راز برملا شده، این رابطه را به ضد خودش تبدیل کرده و باز هم ادای دینی به سینمای فرهادی می‌کند.