چهارشنبه 24 اردیبهشت 1404 / خواندن: 5 دقیقه
به بهانه زادروز آهنگساز و سنتورنواز سرشناس معاصر

فهرست: 10 آهنگ سنتی برتر از بهترین موسیقی‌ها با آهنگسازی پرویز مشکاتیان

امروز زادروز آهنگساز سرشناس و مهم معاصر پرویز مشکاتیان است. به همین بهانه جهت آشنایی بیشتر با آثار ایشان در ادامه ده اثر شامل تصانیف از خوانندگان مختلف و قطعات بی‌کلام به همراه اطلاعات مختصری از اثر آورده می‌شود. در همه آثار انتخاب‌شده به‌جز هنر آهنگسازی، لحظاتی از هنر سنتورنوازی استاد مشکاتیان را نیز می‌شنوید.

5
فهرست: 10 آهنگ سنتی برتر از بهترین موسیقی‌ها با آهنگسازی پرویز مشکاتیان

مجله میدان آزادی: امروز زادروز آهنگساز سرشناس و مهم معاصر پرویز مشکاتیان است. به همین بهانه فهرست ده آهنگ برتر این آهنگساز بزرگ را برای شما فراهم کردیم. در ادامه بهترین‌های پرویز مشکاتیان را به انتخاب و با مقدمه خانم فاطمه همراه بخوانید:

مروری کوتاه بر زندگی و آثار پرویز مشکاتیان

در بیست و چهارمین روز از ماه اردیبهشت‌ سال ١٣٣۴، «پرویز مشکاتیان» یکی از سرشناس‌ترین موسیقیدانان و آهنگسازان معاصر در شهر نیشابور متولد شد. 

مشکاتیان فراگیری موسیقی را از سنین کودکی نزد پدرش آغاز کرد و ضمن قبولی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، یادگیری «ردیف میرزا عبدالله» نزد «نورعلی برومند» و ردیف موسیقی سنتی نزد «دکتر داریوش صفوت»  را آغاز کرد و همچنین موسیقی ایرانی را نزد استادانی چون «دکتر محمدتقی مسعودیه»، «عبداله دوامی»، «سعید هرمزی» و «یوسف فروتن» را فرا گرفت.

فعالیت در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به عنوان سرپرست، مدرس و نوازنده سنتور در سال ١٣۵۴، همکاری با رادیو و تشکیل گروه «عارف» در سال ١٣۵۶ از دیگر فعالیت‌های حرفه‌ای مشکاتیان می‌باشد.  

با واقعه ١٧ شهریور سال ١٣۵٧، مشکاتیان همراه گروه دیگری از هنرمندان از رادیو استعفا داده و پس از آن با همکاری «محمدرضا لطفی» و «حسین علیزاده» و گروه‌های «عارف» و «شیدا»، «کانون چاووش» را تشکیل دادند و مشکاتیان تبدیل به یکی از اعضای موثر و مهم کانون چاووش و نیز سرپرست گروه عارف شد.  فعالیت‌های کانون چاووش در دهه پنجاه و شصت منجر به احیای موسیقی سنتی و خلق آثاری درخشان و ماندگار در مسویقی ایرانی گردید.

تصنیف «مرا عاشق» با صدای «شهرام ناظری» ، «چهار مضراب شورانگیز» و قطعه «نغمه» در دستگاه شور، تصنیف «ایرانی» با صدای «محمدرضا شجریان» در آلبوم «چاووش ۶»، قطعه ده‌ضربی چهار‌گاه به نام «پیروزی» و  تصنیف «رزم مشترک» با صدای «محمدرضا شجریان» در آلبوم «چاووش ۷» از دیگر فعالیت‌های شاخص مشکاتیان در این دوره بود.

حاصل همکاری پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان که تا سال ۱۳۶۶ ادامه داشت، بسیار درخشان بود که در این زمینه می‌توان به آلبوم‌های «سر عشق»، «بیداد»، «بر آستان جانان»، «نوا» و «دستان» اشاره کرد.

از سال ۱۳۶۷ مشکاتیان ضمن حفظ همکاری با شجریان، همکاری خود با سایر خوانندگان را از سر گرفت که آلبوم‌های «لاله بهار» (شهرام ناظری)، «مقام صبر» (علیرضا افتخاری)، «صبح مشتاقان» (علی جهاندار)، «موسم گل»، «افشاری مرکب»، «مژده بهار» و «وطن من» (ایرج بسطامی)، «کنسرت گروه عارف» (علی رستمیان و حمیدرضا نوربخش) از جمله آنها می‌باشد. 

استاد «پرويز مشكاتيان» که نامش با ساز سنتور عجین شده است، نه تنها آهنگساز و نوازنده‌ای بی‌نظیر، بلكه شعرشناسی شايسته بود و تسلط ایشان به شعر کهن و معاصر و نبوغ ایشان در پیوند ماهرانه شعر و موسیقی، باعث خلق آثاری به یاد ماندنی شد كه ضمن تایید خواص با اقبال عمومی روبرو گردید، به نحوی که بسیاری از آثار او در حافظه شنيداری مردم ايران نقش بسته است و جلوه‌ای با شکوه از هنر موسیقی اصیل ایرانی به نمایش گذاشته است. همپنین مشکاتیان از پیشگامان استفاده از اشعار نیمایی و نو در موسیقی سنتی بود، که این خود دلیلی دیگر از جسارت و خلاقیت وی می‌باشد.

و اما سرانجام صاحب مضراب جادویی و خالق تصانیف ماندگار، در ٣٠ شهریورماه سال ١٣٨٨ در سن ۵۴ سالگی بر اثر نارسایی قلبی در تهران درگذشت و پیکر این هنرمند در زادگاهش و در محوطه بیرونی مقبره عطار نیشابوری آرام گرفت. 

با وجود انبوه آثار درخشان ، بدیهی است انتخاب چند اثر که بیانگر هنر و ذوق سرشار استاد مشکاتیان در هنر مهم آهنگسازی باشد، کاری بس دشوار است، با  این وجود جهت آشنایی بیشتر با آثار ایشان در ادامه ده اثر شامل تصانیف از خوانندگان مختلف و قطعات بی‌کلام به همراه اطلاعات مختصری از اثر آورده می‌شود. در همه آثار انتخاب‌شده به‌جز هنر آهنگسازی، لحظاتی از هنر سنتورنوازی استاد مشکاتیان را نیز می‌شنوید.
 

زیباترین آهنگ‌های پرویز مشکاتیان

1-    تصنیف «رزم مشترک»

خواننده: محمدرضا شجریان
شعر: برزین آذرمهر (نام مستعارِ پرویز مشکاتیان)
آلبوم: چاووش ٧
دستگاه: آواز اصفهان

همراه شو عزیز، همراه شو عزیز
تنها نمان به درد، کاین درد مشترک 
هرگز جدا جدا، درمان نمی‌شود 
دشوار زندگی، هرگز برای ما 
بی رزم مشترک، آسان نمی‌شود

 

2-    قطعه «چهارمضراب مخالف سه‌گاه»

آلبوم: دونوازی(همایون، سه‌گاه)

 

3-    تصنیف «آستان جانان»

خواننده: محمدرضا شجریان
شعر: حافظ
دستگاه: آواز بیات ترک
آلبوم: آستان جانان

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن، رطل گران توان زد
شد رهزن سلامت، زلف تو این عجب نیست
گر زاهزن تو باشی، صد کاروان توان زد


4-    تصنیف «الا یا ایهاالساقی»

خواننده: ایرج بسطامی
شعر: حافظ
دستگاه: آواز افشاری
آلبوم: افشاری مرکب
الا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها
به بویِ نافه‌ای کآخِر صبا زان طُرّه بُگشاید
ز تابِ جَعدِ مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها


5-    قطعه «خزان»

دستگاه: شور
آلبوم: لحظه دیدار


6-    تصنیف «ناکجاآباد»

خواننده: حمیدرضا نوربخش
شعر: شیون فومنی
دستگاه: آواز بیات اصفهان
آلبوم: کنسرت 76 گروه عارف

در زمین بی زمانی نا کجا آبادیم
شهروند روستای هر چه بادا بادی‌ام
چشم‌های مهربانی از نظر دورم نداشت
ای بغل آیینه تن، آغوش‌ها بگشادی‌ام


7-    قطعه «داد و بیداد»

دستگاه: همایون
آلبوم: کنسرت 76 گروه عارف


8-    تصنیف «مقام صبر»

خواننده: علیرضا افتخاری
شعر: حافظ
دستگاه: آواز راست پنجگاه
آلبوم: مقام صبر

ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود
وین راز سر به مُهر به عالم سَمَر شود
گویند سنگ لَعل شود در مقام صبر
آری شود، ولیک به خون جگر شود


9-    قطعه «تمنا»

دونوازی سنتور و تنبک
آلبوم: تمنا
دستگاه: شور


10-    تصنیف «مرا عاشق»

خواننده: شهرام ناظری
شعر: مولوی
دستگاه: شور
آلبوم: لاله بهار

مرا عاشق چنان باید که هر باری که برخیزد
قیامت‌های پرآتش ز هر سویی برانگیزد
دلی خواهیم چون دوزخ که دوزخ را فرو سوزد
دو صد دریا بشوراند ز موج بحر نگریزد




تصاویر پیوست

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط «میدان آزادی» منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد!

نکته دان
«پرويز مشكاتيان» که نامش با ساز سنتور عجین شده است، نه تنها آهنگساز و نوازنده‌ای بی‌نظیر، بلكه شعرشناسی شايسته بود و تسلط ایشان به شعر کهن و معاصر و نبوغ ایشان در پیوند ماهرانه شعر و موسیقی، باعث خلق آثاری به یاد ماندنی شد كه ضمن تایید خواص با اقبال عمومی روبرو گردید

با واقعه ١٧ شهریور سال ١٣۵٧، مشکاتیان همراه گروه دیگری از هنرمندان از رادیو استعفا داده و پس از آن با همکاری «محمدرضا لطفی» و «حسین علیزاده» و گروه‌های «عارف» و «شیدا»، «کانون چاووش» را تشکیل دادند و مشکاتیان تبدیل به یکی از اعضای موثر و مهم کانون چاووش و نیز سرپرست گروه عارف شد.

مطالب مرتبط