مجله میدان آزادی: کنسرت همایون شجریان در میدان آزادی با بیتدبیری عجیب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی لغو شد. گزارش مجله میدان آزادی از این ماجرا را در ادامه بخوانید:
کنسرت همایون شجریان و چراغی که خاموش شد
چندروز پیش خبر امیدبخش برگزاری کنسرت همایون شجریان در میدان آزادی چراغی نو در فضای فرهنگ و هنر روشن کرد و دل جامعه دوستدار موسیقی اصیل ایرانی را شاد و امیدوار کرد. جدا از محبوبیت بالای همایون شجریان در میان دوستداران موسیقی ایرانی، در میدان آزادی برگزارشدن این کنسرت که محلی برای جشنهای ملی است و همچنین مردمی و رایگان بودن کنسرت برای همۀ مردم ایران، شادیاش را هزاربرابر کرده بود. نکتۀ مهم دیگر شرایط سیاسی و تاریخی کشور پس از جنگ است، اینکه پس از جنگی که اندوه بسیاری برای مردم ایران به همراه آورد قرار است یک کنسرت شاد و امیدبخش و مرهمبخش برگزار شود و اینکه در شرایطی که ایران برای ایران ماندنش به اتحاد و وفاق و همدلی احتیاج دارد، یک کنسرت ملی در یک مکان ملی با آهنگهایی که بعضیشان آهنگهای ملیمیهنی هستند برگزار شود یک اتفاق فوقالعاده، امیدبخش و همبستگیآفرین است. همین ویژگیها باعث شد که رسانههای ایرانستیز و تفرقهافکن در این چندروز به این کنسرت حمله کنند.
اما با همه ویژگیهای ارزشمندی که گفتیم، متاسفانه امروز -ساعتی پیش- همایون شجریان در صفحه اینستاگرام خود خبر از لغو این کنسرت بزرگ ملی داد.

همایون شجریان در نشست خبری کنسرت میدان آزادی
واکنش همایون شجریان به لغو کنسرت
همایون شجریان در صفحه رسمی خود اینگونه اظهار کرد:
عزیزان آن چیزی که حدس میزدم آخر سر همان شد.
تا الآن و در دو روز گذشته وسایل ما اجازه ی ورود نگرفته و به نظر میآید که توان مدیریت برای حضور جمعیت میلیونی این اجرا وجود ندارد.
جلسات و بررسیهایی که این چند روزه انجام شده کاریست که میبایست قبل از موافقت با درخواست ما در دوماه گذشته انجام میشد. به هر حال این اجرا انجام نخواهد گرفت. از همهی عزیزانی که برای این آرزوی محال من زحمت بسیار کشیدند سپاسگزارم. روز و روزگار بر همگی خوش.
ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
تا درخت دوستی بر کی دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
نکتهها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرو نگذاشتیم
گفت خود دادی به ما دل حافظا
ما مُحصّل بر کسی نگماشتیم

پیام منتشر شده «همایون شجریان» در صفحه اینستاگرامیاش
مقصر لغو کنسرت شجریان کیست؟
رویدادهای هنری بسیاری در ایران برگزار یا لغو شدهاند، اما وقتی میخواهیم موضوع را بررسی کنیم به نحوی که شرایط در ادامه بهتر شود باید مسئول اتفاق را مورد توجه قرار داد؛ اگر اتفاق خوبی افتاده است خوب است از بانی آن اتفاق خوب تشکر کنیم و اگر اتفاق بدی افتاده است مسئول همان اتفاق باید پاسخگو باشد. فقط اینگونه است که فرهنگ مسئولیتپذیری در کشور تقویت میشود و افراد نسبت به تصمیمات و کنشهای خود مسئولانهتر عمل میکنند. در مسئله مجوز کنسرت و برگزاری کنسرت مسئول اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت محترم و بهطور ویژه معاونت هنری وزارت ارشاد است. این وزارت و این معاونت مجوز کنسرت را صادر کرده و قول برگزاری را داده است، هم به همایون شجریان و گروه موسیقی همراهش و هم مهمتر: به مردم ایران و مخاطبان موسیقی که منتظر این رویداد بودند و با خبر برگزار شدنش خوشحال شدند و دل به انجامش بستند و امروز با خبر لغوش طبیعتا سرخورده و خشمگین شدهاند. و شگفتآور اینکه هرچقدر برای تنظیم این گزارش صبر کردیم که یکطرفه به قاضی نرویم و روایت وزارت ارشاد را هم بشنویم تا الآن که ساعت سه و چهلوپنج دقیقه است تنها نهادی که سکوت کرده و هیچ توضیحی در اینباره منتشر نکرده وزارت ارشاد و مسئولان این وزارت و معاونت هنری آن هستند. یعنی هم همایون شجریان روایت خود را صادقانه و منطقی منتشر کرده است و هم دیگر نهادها. از جمله شهرداری تهران.
روایت شهرداری تهران از لغو کنسرت شجریان
تقریبا همزمان با اعلان خبر لغو کنسرت توسط شجریان معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری محمد امین توکلیزاده اعلام کرد: متاسفانه به دلیل ناهماهنگی و عدم برنامه ریزی وزارت ارشاد کنسرت هنرمند عزیزمان جناب آقای شجریان لغو شد.
توکلیزاده ماجرا را اینگونه تعریف کرد:
روز دوشنبه (روز تعطیل رسمی)، یکی از همکاران سابق معاونت اجتماعی طی تماس تلفنی اطلاع داد که قصد برگزاری چند شب کنسرت در میدان آزادی را دارند و اولین برنامه با اجرای جناب آقای همایون شجریان هنرمند عزیز کشورمان در روز جمعه برگزار خواهد شد. فرض اولیه من و مدیرکل فرهنگی این بود که با توجه به زمان بسیار کم باقیمانده تا روز اجرا، حتماً مقدمات قانونی و تمهیدات اجرایی از پیش فراهم شده و فقط ما از آن بیاطلاع بودهایم. همچنین، با توجه به اینکه مسئولیت اجرای برنامه بر عهده معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سرکار خانم رضایی بود، تصور میکردیم برنامهریزیهای لازم انجام شده است. اما چند ساعت بعد مشخص شد که موضوع تازه در صبح روز سهشنبه قرار است در شورای تأمین استانداری تهران بررسی و تصمیمگیری شود. هنوز هیچ تصمیم قطعی از سوی استانداری یا فرمانداری تهران اتخاذ نشده بود وبه شهرداری تهران اعلام نگردیده بود و رایزنیها عمدتاً در سطح ستادی انجام شده بود، در حالی که بخشهای اجرایی از جزئیات بیاطلاع بودند. به همین دلیل، شهرداری منطقه ۹ بهدرستی منتظر مصوبه شورای تأمین ماند تا بر اساس آن اقدام کند.
روز سهشنبه بعد از ظهر، جناب آقای فتاحی، همکار سابق معاونت اجتماعی، مصوبه شورای تأمین استانداری تهران را بهصورت حضوری به اداره کل فرهنگی شهرداری تهران تحویل دادند و این مصوبه فوراً به شهرداری منطقه ۹ ابلاغ شد. طبق صورتجلسه، شهرداری منطقه موظف بود با توجه به محدودیت زمانی، امکانسنجی لازم را انجام دهد و نظر کارشناسی خود را درباره امکان اجرای مراسم در میدان آزادی یا ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی ارائه کند. پاسخ مکتوب شهرداری منطقه ۹ به استانداری، حاکی از عدم امکان فراهمسازی مقدمات اجرایی در میدان آزادی بود البته این نظر تمامی دستگاههای اجرایی بود و فقط نظر شهرداری منطقه نبود. از اینرو، پیشنهاد شد طرح دوم استانداری تهران یعنی ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی با بلیت رایگان میزبان این رویداد باشد.
در این میان، سرکار خانم بهروز آذر، معاون رئیسجمهور، جناب آقای احمدی، مشاور وزیر ارشاد، و چند تن دیگر از مسئولین دولتی با پیگیریهای کردند که در محیطی صمیمانه و خیرخواهانه در این راستا مشورتهای انجام شد. همه این عزیزان اذعان داشتند که سرکار خانم رضایی، معاون محترم وزیر، میبایست دستکم یک ماه پیش جلسات هماهنگی با حضور مجریان و دستاندرکاران ابعاد مختلف این رویداد برگزار میکردند، اما این موضوع مورد غفلت قرار گرفته و زمان زیادی از دست رفته بود. از سر دلسوزی پیشنهاد کردم برای تأمین شرایط ایمنتر و شایستهتر، زمان برگزاری برنامه یک هفته به تعویق بیفتد.
در ادامه، یکی از دوستان پیشنهاد داد با سرکار خانم فروزان، تهیهکننده جناب آقای شجریان که انسان دغدعه مندی است، گفتوگوی مستقیمی داشته باشیم تا شاید راه بهتری برای برگزاری برنامه پیدا شود. این پیشنهاد را پذیرفتم و هرچند مسئولیت اجرا بر عهده ما نبود، از باب دلسوزی و همکاری، گفتوگوی طولانی با ایشان داشتم. در این گفتوگو، ابتدا از اقدام ملی و میهنپرستانه جناب آقای همایون شجریان واقدام بزرگ ایشان برای ایران قدردانی کردم و سپس درباره تمهیدات فنی مانند سیستم صوتی فراگیر و پخش تصاویر در خیابانهای اطراف مشورتهایی ارائه شد. ایشان بهدرستی اشاره کردند که به گروه هنری گفته شده بود تنها به اجرای هنری تمرکز کنند و زیرساختها و خدمات بر عهده وزارت ارشاد است. هرچند پیمانکار صوت، تمهیدات خوبی برای محل اصلی اجرا در نظر گرفته بود، اما مشخص بود که تخمینی برای حضور گستردهتر تماشاگران یا تمهیدات لازم برای مدیریت جمعیت پیشبینی نشده بود.

عکس یادگاری همایون شجریان و خبرنگاران
آیا کنسرت میدان آزادی شجریان دوباره برگزار میشود؟
در شرایطی که دشمنان ایران و دشمنان فرهنگ و هنر دوست داشتند این کنسرت ملی برگزار نشود، این کنسرت به دلیل اهمالکاری و بیتدبیری وزارت فرهنگ خود دولت ایران لغو شد. طبیعتا تلخی این سوءمدیریت در ذائقه و خاطرۀ اهالی فرهنگ تا مدتها باقی میماند؛ اما ماجرا وقتی تلختر خواهد شد که کار به همین نحو رها شود. پیشنهادی بدیهی که به ذهن هر دوستدار هنر و فرهنگ میرسد این است که وزارت فرهنگ و ارشاد جبران مافات کند و علیؤغم هر اتفاقی هم که تا الآن افتاده، امیدوارانه آستین همت را بالا بزند و از حالا فرصت را برای برنامهریزی و هماهنگیهای لازم غنیمت بشمرد. هیچ اشکالی ندارد برگزاری کنسرت ده روز دیگر هم به تاخیر بیفتد، به شرطی که اولا کنسرت با رعایت همۀ استانداردهای ضروری برگزار شود و ثانیا اطلاعرسانی، توضیح و عذرخواهی لازم از سوی نهادهای مسئول و متصدی به گوش مردم برسد. در غیر این صورت سرخوردگی ناشی از سوءمدیریت هم برای هنرمندی که با شجاعت چنین اقدامی کرده هم برای مردمی که دل به بهترشدن اوضاع بستهاند تاثیر عمیقی خواهد گذاشت.
امروز سوال همه این است: آیا همچنان امیدوار و منتظر اتفاقهای خوب باشیم؟
این گزارش با اخبار تکمیلی به روز خواهد شد.
اخبار تکمیلی درمورد کنسرت بزرگ همایون شجریان
1. علیرضا زاکانی شهردار تهران امروز عصر در جمع خبرنگاران گفت همه تلاشمان را خواهیم کرد که این کنسرت برگزار شود. او گفت احتمالا کنسرت او به جای میدان آزادی در ورزشگاه آزادی برگزار میشود.
2. فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت هم بدون هیچ عذرخواهی یا توضیحی درمورد چرایی و علت لغو کنسرت همایون شجریان در صفحه شخصی خود در ایکس نوشت: موضع دولت از زمان اعطای مجوز به فرزند خلف خسروآواز ایران روشن است؛ برگزاری کنسرت با حضور میلیونی مردم تقویت کننده اتحاد ملی است. تجربه جشنهای دهکیلومتری پس از جنگ نشان داد که این خواستهها شدنی است اگر همه نهادها دست به دست هم بدهند.