• 1

طوبی

2.5
Touba
پخش سریال «طوبی» از آخرین روزهای محرم سال 1403 شمسی آغاز شد. سعید سلطانی در مقام کارگردان، علیرضا زرین‌دست در سمت فیلم‌بردار و بازیگرانی چون امین زندگانی، فریبا متخصص، شبنم قربانی، سودابه بیضایی، هومن برق‌نورد و... از عوامل این سریال بودند. سید حسین امیرجهانی با اقتباس از رمان «اربعین طوبی»، نوشته‌ی محسن امامیان، داستان «طوبی» را به فیلم‌نامه‌ی یک سریال 54 قسمتی درآورد. امامیان داستان یک شخصیت واقعی به نام خاله بتول را در کتابش روایت می‌کند و سریال طوبی نیز برداشتی آزاد از این کتاب است. در این سریال زنی به نام طوبی (با بازی شبنم قربانی) نقش محوری را دارد. او در اوایل دهه‌ی 50 در تهران زندگی می‌کند؛ اما در طی حوادثی مسائل سیاسی وارد زندگی وی می‌شود و بعد از مرگ پدرش، برای رهایی از ساواک، همراه با مردی به نام فخرالدین (با بازی امین زندگانی) به عراق می‌گریزد. او در آن کشور ماندگار می‌شود و به‌ظاهر زندگی آرامی را شروع می‌کند؛ اما جنگ بین ایران و عراق، دوباره زندگی او را دستخوش تغییر بزرگی می‌کند. سریال طوبی روایتی است از 40 سال زندگی این زن. پیاده‌روی اربعین در این اثر نقشی کلیدی دارد.
بیشتر کمتر

ایران
(

1403

)

2024

53 0
عمومی
فارسی
سعید سلطانی
سید حامد حسینی

1 ریویو ثبت شده

نوشتن ریویوی تازه

  • 0
  • 0
0

امروز تیتر صفحه اول روزنامه جام‌جم این بود: طوبی؛ روایت قهرمان زن ایرانی. مشک آنست که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید. هرچه از سازندگان در مطالب انتقادی مختلف پرسیده میشه بر اساس چه شاخصه‌هایی طوبی قهرمانه جوابی نمیاد و فقط با انبوه مطالب سفارشی سعی دارند طوبی رو گنده کنند. طوبی حتا نتونست نصف مخاطبان ستایش رو که از زردترین سریال‌های تلویزیون بود جذب کنه. در طوبی کمترین المان‌ها رعایت نشده بود. از انتخاب یک خانم با سه کیلو بوتاکس روی صورت و دماغ نوک تیز عمل کرده تا طراحی صحنه مرده و .... درباره داستان مرگ و میرها و حماقت و بعد دست و پاچلفتی‌بازی‌های طوبی هم که به احترام زمان خودم و حرمت کلمات سکوت می‌کنم. اگر روزنامه مال من بود بعد از پخش قسمت آخر طوبی تیتر می‌زدم: طوبی موش زایید!


استفاده از اسم زنانه یا معشوقه برای عنوان فیلم، کشاندن داستان به عراق، حضور دختری به‌اصطلاح جسور به‌عنوان قهرمان داستان با دلباخته‌های فراوان، نگاه سطحی‌نگر به مسائل اجتماعی و سیاسی روز، ریتم کند، دیالوگ‌های خسته، نمایش روابط عاشقانه و خانوادگی دهه‌ی پنجاه به‌شیوه‌ی روابط امروزی، شخصیت‌پردازی دم‌دستی، طراحی صحنه‌ی بسیار مصنوعی، بازی با مضمون پیاده‌روی اربعین و تحمیق مخاطب، از اشتراکات «نجلا» و «طوبی» است. اما مهم‌ترین ضعف اشتراکی «نجلا» و «طوبی» تاریخ‌ندانی نویسنده(ها)ست.

اثر در فهرست‌ها

سایر آثار این مولف