سید مجتبی آقا بزرگ علوی متولد 1283 تهران در خانواده‌ای بازرگان و مشروطه‌خواه است. او را به همراه صادق هدایت و صادق چوبک پدران داستان‌نویسی نوین ایران می‌دانند. با این‌حال شخصیت‌های داستان‌های او مانند شخصیت‌های کارهای هدایت هرگز ناامید و رو به پوچی نیستند. به عکس، بزرگ علوی روحیۀ مبارزش را با روی آوردن به سبک واقع گرایی انتقادی در بیشتر آثارش حفظ کرده. از طرفی چهار سال حبس در زندان قصر، تأثیر آشکاری بر نوشته‌هایش داشت به طوری که او را بنیانگذار ادبیات داستانی زندان می‌دانند. ورق پاره‌های زندان، چشم‌هایش، گیله‌ مرد و 53 نفر(مستند و داستان) نمونه‌های آثاری هستند که شخصیت‌هایی تحول‌خواه و پویا دارند. علوی که از اعضای ادبای ربعه بود (که در مقابل جریان سنتی ادبای سبعه تشکیل شده بود) به خاطر سال‌ها زندگی در آلمان کتاب‌هایی نیز به زبان آلمانی نوشت یا ترجمه کرد. او که از بنیانگذاران حزب توده بود، در اواخر عمر به این حسرت اعتراف می‌کند که کاش به جای سرگشتگی بین سیاست و نویسندگی، از همان ابتدا خودش را وقف نوشتن می‌کرد.

0.0

نام لاتین هنرمند : Seyyad Mojtaba Agha Bozorg Alavi
شهرت فارسی هنرمند : بزرگ علوی
شهرت لاتین هنرمند : Bozorg Alavi
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: تهران
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1283 - 0
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 1375 - 0

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص سید مجتبی آقابزرگ علوی

برای این هنرمند هیچ نقد و جستاری ثبت نشده است.

نوشتن و خواندن یک امر طبیعی و جدایی‌ناپذیر زندگی انسان‌هاست حتی در عصر دیجیتال؛ انسان‌ چه اولیه و چه امروزی، داستان را دوست دارد و هر لحظه‌ای که بتواند خود را از آن جدا نخواهد ساخت. ما هم تصمیم گرفتیم به علت علاقه‌ی انسان به داستان، در میان فهرست‌های مختلفی که در پرونده‌ی اردیبهشت کاغذی تدارک دیدیم، فهرستی را هم به شاهکارهای رمان ایرانی اختصاص دهیم؛ شاهکارهایی از دهه‌های دور و نزدیک ادبیات داستانی ایران.

تاکنون ریویویی درباره آثار این هنرمند ثبت نشده است.

تاکنون خبری درباره این هنرمند ثبت نشده است.