گفتم آوا؟ چهل و چند سال است این‌جا آوایی، شعار ثابتی شنیده می‌شود. روزهایی مثل سیزده آبان، شانزده آذر و... این صدا بلندتر شنیده می‌شود. حالا در این نوشتار، می‌خواهیم صداهای دورتر را بشنویم. ببینیم چه صدایی بلند است از خانه‌ای در «پاریس»، اتاق کاری در «نیویورک»، میان مزارع پنبه در «ویرجینیا» یا از درون یخچالی زنگ‌زده در زیرزمین یک کشتارگاه در «درسدن» آلمان.

ادبیات داستانی برای روزهای شرایط سخت و بحرانی، همیشه چیزی در آستین داشته است. ژانرهای مختلفی چون ژانر جنگ، ژانر روان‌شناختی، ژانر عاشقانه و ژانر اجتماعی معمولا پاسخگوی نیازهای ادبی آدم‌ها در شرایط بحران بوده‌اند. تاب‌آوری یکی از مسائلی است که در به‌خصوص بحث‌های روان‌شناسی سال‌های اخیر، بسیار پررنگ شده است و تغییرات مداوم جهان حکایت از آن دارد که روی مبحث تاب‌آوری تمرکز بیشتری خواهد شد.

مهاجمان با حذف نام سرخ‌پوستان از فهرست نوع بشر شروع به قتل‌عام آن‌ها کردند، گویی آن‌ها حيوان بودند. تا سال ۱۵۳۴، چهل و دو سال پس از ورود کلمب، امپراتوری‌های آزتک و اینکا نابود و مردمان آن‌ها یا برده یا کشته شده بودند. سرخ‌پوستان به دلیل مهمان‌نوازی و ضعف عضلانی خود نابود شدند. آنان روستاها و شهرهای خود را به روی اسپانیایی‌ها گشودند و مهمانانشان با غافلگیری کامل به آن‌ها حمله کردند.