رضا براهنی
داستان نویس
شاعر
منتقد هنری و نظریه پرداز
ایران
تبریز
1401 (0)

برخلاف بیشتر روشنفکران هم‌نسل خود، خاستگاه اجتماعی بالایی نداشت. اگر نبود کمک یکی از افراد مشهور مشروطیت تبریز، فقر به او اجازۀ درس خواندن نمی‌داد. رضا براهنی موسس کانون نویسندگان ایران زادۀ 1314 تبریز در 22 سال اول عمرش جنگ جهانی دوم، نایاب شدن نان و مرگ دسته جمعی قحطی زدگان، فقر و بی امکاناتی خانواده، پیدایش و سرکوب فرقۀ دمکرات و اعدام بازماندگانش و دیگر اتفاقات سرنوشت سازی را به چشم خود دید و از آنها تأثیرات عمیق گرفت. او که زبان و ادبیات انگلیسی را در دانشگاه‌های تبریز و استانبول ادامه داد، کار ادبی و سیاسی را در یکی از پر اختناق‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر شروع کرد. براهنی از سال 1341 شروع به چاپ آثار خود شامل شعر، رمان و نقد ادبی کرد. دو جلدی «رازهای سرزمین من» را می‌توان از ضدّ آمریکایی‌ترین رمان‌های ایرانی دانست که برگرفته از تجربیات زیستۀ براهنی است. براهنی سال 1384 برندۀ جایزۀ ادبی یلدا برای فعالیت در زمینۀ نقد شد. همچنین او سال 1395 تندیس چهرۀ شاخص شعر آوانگارد را دریافت کرد. گرایشات براهنی همیشه پر از تناقض بوده است. براهنی چپگرا بارها در صفحۀ تلویزیون‌های خارجی جنایات شاه را افشا کرده بود و از دی 1357 به طور رسمی از انقلاب ایران حمایت کرد.

0.0

نام لاتین هنرمند : Reza Baraheni
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: تبریز
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1314 - 0
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 1401 - 0

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص رضا براهنی

«پيرپسر» آخرين ساخته «اكتای براهنی»، فرزند شاعر سرشناس معاصر «رضا براهنی»ست. اين فيلم كه با تهيه‌كنندگی بابک حميديان ساخته شده، در سال 1400 در بخش ويژه چهل و سومين جشنواره‌ی فيلم فجر به نمايش درآمد.

يکی از درخشان‌ترین رمان‌های ضدآمریکایی در ادبیات داستانی ایران رمان «رازهای سرزمین من» نوشته مرحوم «رضا براهنی» است. براهنی به خصوص در جلد نخست از این رمان دو جلدی فرازهای بسیار گیرایی از روح ضد اجنبی مردم ایران به ویژه مردم آذربایجان خلق کرده است. یکی از این فرازها مربوط به گرگی رازآلود در بلندی‌های سبلان است که فقط اجنبی‌ها را می‌کشد و مردم او را دوست دارند.

اجساد آن‌ها، افتخارات آن‌ها و زندگی و مرگ و بعد از مرگ آن‌ها قابل مصادره نبود. آن‌ها در سکوت زیبای خود، که زیباتر از همه‌ی زبان‌های زنده بود غرق بودند. شهادت آن‌ها کامل‌ترین و اعتلا یافته‌ترین شهادت‌های عالم بود‌. هیچ معلوم نبود که اجسادشان در کجا دفن شده و استخوان‌هاشان در کدام گورستان پراکنده است. شاید اجساد آن‌ها را سوزانده بودند و شاید اجساد را در مسیل‌های متروک اطراف تبریز چال کرده بودند و آب‌های بهاری در سیلان خود از بالای کوه‌ها از روی استخوان‌های آهکی‌رنگ و صیقل‌زده‌ی آن‌ها رد می‌شدند و در منابع آب شهر سرازیر می‌شدند. شاید مردم شیره‌ی جان این شهدا را با آبی که می‌نوشیدند جرعه‌جرعه از گلو پایین می‌دادند

تاکنون خبری درباره این هنرمند ثبت نشده است.