در هفتمین قسمت از فصل جدید «قاب نقد فیلمِ میدان آزادی» در ستون «نقد و بررسی فیلم‌های جشنواره فجر 43» در پرونده «پرواز بر فراز آشیانه سیمرغ»، ویدئوی نقد و بررسی فیلم «تاکسیدرمی» آخرین ساخته «محمد پایدار» را خواهید دید.

از معجزات سیما وجوه اشتراکی است که هر وقت سر و کله‌اش پیدا می‌شود، می‌تواند یک اشتباه در مسیر کندن گور فرهنگ را تا حد زیادی بزرگ‌تر کند. دغدغه‌مندی اهالی «چشم‌بندی» در جهت اعتلای فرهنگ و شادی مردم، سبب شده تا سراغ ساخت «چشم‌بندی ۲» هم بروند. تهیه‌کننده‌ی‌ کار تأکید می‌کند اگر صبور باشید و تا انتهای آن را ببینید ژانر جنایی به‌مرور پررنگ‌تر می‌شود. صبوری نمی‌خواهد آقای ثنایی! اگر مقصودتان از ژانر جنایی مهملات سفارشی‌ای است که بدون هیچ اتفاق مثبتی در جهت بالا بردن هنر و فرهنگ بیمه ساخته شده، اگر منظورتان فضاحتی است که در آن خبری حتی از نیمچه داستان با یک بازی قابل قبول نیست، اگر منظور شوخی‌های رکیک‌ و گاه اروتیک در هر فصل است که تلاش می‌کنند جای خالی بازی‌سازی و فیلم‌نامه را پر کنند و بالاخره اگر منظور پول‌سوزی‌هایی است که مرتب تکرار می‌شود، به‌قدر کافی از همان اولین شاهکارتان که روی آنتن رفت محظوظ شدیم.

سریالی که احتمالاً پربيننده‌ترین کار علی شاه حاتمی، کارگردان این سریال است. محمد کاسبی، مجید صالحی، امیر نوری، مونا فرجاد و مریم سعادت بازیگران اصلی «خوش‌رکاب» هستند. «خوش‌رکاب» در اوایل دهه‌ی هشتاد ساخته شد؛ وقتی جنگ تمام شده و مخاطبان قشر جدید جوانی هستند که در زمان انقلاب و جنگ کودک بودند و جریان اصلی انقلاب و جنگ را تشکیل نمی‌دادند و حالا برای اینکه با انقلاب همراه شوند باید محتوایی متفاوت از قبل برای‌شان تولید کرد که به مذاق‌شان خوش بیاید. این جریان جدید تولید آثار دفاع مقدس و انقلاب، از اوایل دهه‌ی هشتاد آغاز شد که «خوش‌رکاب» از اولین نمونه‌های آن است.