باغ، گلشن، گلستان، بوستان، گلزار، روضه، حدیقه... . دیدم همگی اضلاع یک دایره‌ی واژگانی‌اند که ذهنم را به‌سمت معنایی کم‌ و بیش متمرکز می‌برند. ادبیاتی‌ها معتقدند همه‌ی این واژه‌ها صورت دیگر فردوس (بهشت) و بازنمایی زمینی آن‌ است. اما مگر تصویر و تصور ایرانیان از بهشت نیز حاصل بازآفریدن طبیعت در دسترس نیست؟ شاید همین‌جاست که معنای باغ در یک چرخش تازه، به‌عنوان مکانی محصور که سازه‌ی دست‌ آدمی‌ است، نماینده‌ی بهشت می‌شود.

فصل شعر اخوان، پادشاه فصل‌های شعر معاصر است؛ شاعری که از خراسان ظهور کرد و چون طنطنه‌ی برادرانه‌ی نام خانوادگی‌اش نه‌تنها در حق شعر نیمایی که در حق ادبیات ایران‌زمین برادری‌ها کرد. اخوان اگر نبود شعر نیمایی بهترین شاعر خود را هرگز نمی‌دید. او شاعر بیشترین، بهترین و منسجم‌ترین شعرهای نیمایی است. اخوان بود که اندیشه‌ی نیما را درک کرد و با نوشتن مقالات متعدد نظریات نیما را شرح داد.

صدای گرم و قدرتمند شجریان از جمله صداهای مهم در ترویج تصنیف‌خوانی و موسیقی ایرانی به‌ویژه در دو دهۀ ابتدایی پس از پیروزی انقلاب بود. مردم ایران بسیاری از این تصنیف‌ها را دوست‌داشتند و از بر بودند. تصنیف‌هایی که بیش از همه با آهنگسازی پرویز مشکاتیان و پس از او در میان آثار آهنگسازانی مثل محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، کیهان کلهر، داریوش پیرنیاکان

شاعران دوره‌های مختلف تاریخی، بسیار علاقمند به تصویر کشیدن زیبایی‌های این نمایش نمادین مردگان بوده‌اند. تا این حد که در دوره‌های قدیم و همین زمانه‌ی اطراف ما، دفترهاشان را پر بکنند از کلمات به نظم در آمده‌ی پاییزی! در این نوشته سعی شده است که از دریچه‌ی شعرهای کلاسیک و معاصر، به تماشای پاییز بنشینیم. باشد که پرنده‌ی خیال، ما را به درکی بهتر از جهان پیرامونمان برساند.

این‌ها روایت سیدعلی موسوی گرمارودی‌ است از اولین دیدارش با مهدی اخوان ثالث. دیداری که آشنایی و دوستی‌ای را رقم زد که باعث می‌شد موسوی گرمارودی همیشه به چشم استادی به اخوان بنگرد و از راهنمایی‌اش بهره ببرد و کتاب‌هایش را بدهد تا اخوان نظرش را بگوید و... . مراوده و دوستی‌ای که اگر نبود، آن سوءتفاهمی که سال 58 دل اخوان را رنجاند و باعث شد یک شکوائیه‌ی طولانی بگوید برای گرمارودی، خیلی زود به اخوانیه ختم نمی‌شد و به جای یک کدورت کوتاه، به یک قهر طولانی می‌انجامید.

مهدی اخوان‌ثالث یا م.امید را شاعر کلمات محکم و ساختارهای قدرتمند می‌دانند؛ شاعری که در پردازش هنری و انتقال احساس، بسیار توانمند است و شعرهای درخشان سیاسی، اجتماعی، عاشقانه و نمادین او دلیل محکمی بر این موضوع است. چهارم شهریورماه -سالروز درگذشت او- بهانه‌ای شد تا در قالب یک موشن‌گرافی و دوسیه‌ای تازه، به سراغ واکاوی بیشتر زندگانی و فعالیت‌های او بپردازیم