نیما جاویدی در سال 1358 در بجنورد به دنیا آمد و برای تحصیل در رشته‌ی مهندسی مکانیک به دانشگاه مازندران رفت. از بیست سالگی ساختن فیلم‌های کوتاه را آغاز کرد و با همان آثار خلاقانه و بکر در عرصه‌ی بین‌المللی بیشتر شناخته شد. اولین فیلم سینمایی او با نام «ملبورن»، فیلم افتتاحیه‌ی هفته‌ی منتقدان جشنواره‌ی ونیز بود و بعد از این جشنواره، به 90 جشنواره‌ی معتبر دیگر در سراسر دنیا از جمله جشنواره‌ی فیلم توکیو، استکهلم، زوریخ، قاهره، شانگهای و استانبول راه یافت و 14 جایزه‌ی بین‌المللی را از آن خود کرد. این موفقیت‌ها جاویدی را در میان منتقدان بین‌المللی به چهره‌ای شناخته‌شده بدل کرد. فیلم «سرخپوست» اثر بعدی او بود که منتقدی سخت‌گیر مانند مسعود فراستی را نیز به تمجید واداشت. این فیلم در جشنواره‌ی فیلم فجر نامزد جوایز متعددی شد و نیما جاویدی را بیشتر از قبل به هم‌وطنان ایرانی‌اش شناساند. این کارگردان گزیده‌کار که خود نوشتن فیلم‌نامه و کارگردانی آثارش را به عهده می‌گیرد، در فیلم «خورشید» فقط نقش فیلم‌نامه‌نویس را در کنار کارگردانی چون مجید مجیدی بر عهده داشت و با دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه، باری دیگر ثابت کرد که یک فیلم‌نامه‌نویس حرفه‌ای و قهار است. پای‌بندی جدی او به فیلم‌نامه، به مصاحبه‌ای از وودی آلن برمی‌گردد که جاویدی در اوایل بیست سالگی آن را خوانده بود. این کارگردان مشهور و پرکار هالیوود در هفتاد سالگی به این نتیجه رسیده بود که در سینما، فیلم‌نامه بیشترین اهمیت را دارد. جاویدی بعد از این مصاحبه بود که تمرکز خود را روی فیلم‌نامه‌نویسی گذاشت. نیما جاویدی قصد داشت بعد از فیلم سرخپوست، فیلم «قلعه» را بسازد؛ اما با شروع همه‌گیری کووید 19، ساخت این پروژه را به تعویق انداخت. او در دوره‌ی خانه‌نشینی، کار بر روی فیلم‌نامه‌ی سریال «آکتور» را شروع کرد و با همکاری پلتفرم فیلیمو، در سال 1401 این سریال را منتشر کرد. این سریال نیز در عرصه‌ی بین‌الملل شناخته شد و جایزه‌ی جشنواره‌ی سریزمانیا را دریافت کرد.