هفتم شهریور، هنر ایران یکی دیگر از بزرگان خود را از دست داد. «احمد پژمان» آهنگساز، موسیقی‌دان و استاد بزرگ موسیقی در سن نودسالگی از دنیا رفت. او همه زندگی را در موسیقی می‌دید و تمام عمر برای اعتلای موسیقی ایران‌زمین تلاش کرد. شخصیت فروتن، متین و بی‌حاشیه او که دغدغه‌اش تنها موسیقی بود، او را به شخصیتی نمونه و محبوب در جامعه موسیقی تبدیل کرده بود. در این مطلب به نظرات و واکنش‌های بزرگان موسیقی چه قبل و چه بعد از درگذشت این هنرمند بزرگ می‌پردازیم.

در میان شاعران بزرگ حافظ و مولوی هر دو به دلیل ارزش‌های موسیقایی‌شان و همچنین اندیشه و عرفان خاصشان مورد اقبال فراوان چهره‌های موسیقی بوده‌اند و هستند، حال اینکه این اقبال موسیقی‌دانان چقدر با موفقیت در ادا کردن حق شعر و جلب اقبال مخاطب هنری بوده بحثی دیگر است. چه اینکه بسیاری از اهالی موسیقی فقط شعرهای بزرگان را مصرف و بلکه اسراف و اتلاف کرده‌‌اند. و در کنار این موضوع، بی‌نهایت شاهکار هنری در موسیقی ایرانی داریم که همه با شعرهای حافظ و مولوی ساخته‌ شده‌اند.

علاقه‌مندان به روش علمی بدون شک ابتدا باید تئوری موسیقی بدانند، سپس اندکی با سرایش یا همان سلفژ آشنایی داشته و مهم‌ترین بخش آهنگسازی‌ یعنی هارمونی و علم شناخت آکوردها را کسب کنند و در نهایت باید سازشناسی و فرم موسیقیایی را آموزش ببینند تا در مجموع به جایگاه آهنگسازی برسند.

هفتم شهریور، هنر ایران یکی دیگر از بزرگان خود را از دست داد. «احمد پژمان» آهنگساز، موسیقی‌دان و استاد بزرگ موسیقی در سن نودسالگی از دنیا رفت. او همه زندگی را در موسیقی می‌دید و تمام عمر برای اعتلای موسیقی ایران‌زمین تلاش کرد. شخصیت فروتن، متین و بی‌حاشیه او که دغدغه‌اش تنها موسیقی بود، او را به شخصیتی نمونه و محبوب در جامعه موسیقی تبدیل کرده بود. در این مطلب به نظرات و واکنش‌های بزرگان موسیقی چه قبل و چه بعد از درگذشت این هنرمند بزرگ می‌پردازیم.