پوران درخشنده
تهیه کننده
کارگردان
فیلم نامه نویس
ایران
0 (0)

پوران درخشنده در سال 1330 در کرمانشاه به دنیا آمده و فارغ‌التحصیل رشته سینما از مدرسه عالی سینما و تلویزیون است. او کارگردان آثار متعددی چون «رابطه»، «پرندۀ کوچک خوشبختی»، «شمعی در باد»، «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند»، «رؤیای خیس»، «زیر سقف دودی» و... است و در اکثر این آثار نویسنده نیز هست. «پرندۀ کوچک خوشبختی» در ششمین جشنواره فجر، لوح زرین بهترین فیلم و دیپلم افتخار بهترین کارگردانی در جشنواره زنان آرژانتینی دیپلم افتخار دریافت کرده است. فیلم «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» در جشنواره سی ‌و یکم فجر بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و فیلم «زیر سقف دودی او» هم در جشنوارۀ سی و پنجم در بخش بهترین فیلم و بهترین کارگردانی نامزد شده است. او یک بار هم در فیلم «خانه آقای ‌حق‌دوست» در کسوت بازیگری ظاهر شده است. درخشنده همچنین فیلم‌های مستند متعددی همچون «صنایع دستی ایران»، «موسیقی نواحی ایران»، «رسول هرکول کوچک» و... را نیزساخته است. او علت گرایشش به هنر و سینما را مادرش که فردی علاقمند به ادبیات بوده است می‌داند.

0.0

نام لاتین هنرمند : Pouran Derakhshandeh
ملیت هنرمند: ایرانی
شهر زادگاه: کرمانشاه
کشور زادگاه: ایران
سال تولد (شمسی-میلادی): 1330 - 0
سال درگذشت (شمسی-میلادی): 0 - 0

نقل قولی برای این هنرمند ثبت نشده است!

حاشیه ای برای این هنرمند ثبت نشده است!

چشم‌های خود را ببندید و زمانی را تصور کنید که در فضای سبز و زیبایی در حالی که به زیر سایه‌ی درختی پناه گرفته‌اید و رودخانه‌ای کنار شما آهسته و آرام در حال گذر است، صدای دلنشینش، لذتِ بی‌وصفی را به قلب شما جاری می‌کند. در اطراف ما آدم‌هایی در حال نفس کشیدن هستند که قلب‌هایشان همانند این رودخانه‌، پاک است و زلال. در جهان آن‌ها نه جنگ مفهومی دارد نه تحقیر. درحالی‌که خودشان به اتهام متفاوت بودن اولین قربانی این تحقیرها هستند.

تاکنون نظرسنجی‌ای برای این هنرمند ثبت نشده است.

آثار شاخص پوران درخشنده

چشم‌های خود را ببندید و زمانی را تصور کنید که در فضای سبز و زیبایی در حالی که به زیر سایه‌ی درختی پناه گرفته‌اید و رودخانه‌ای کنار شما آهسته و آرام در حال گذر است، صدای دلنشینش، لذتِ بی‌وصفی را به قلب شما جاری می‌کند. در اطراف ما آدم‌هایی در حال نفس کشیدن هستند که قلب‌هایشان همانند این رودخانه‌، پاک است و زلال. در جهان آن‌ها نه جنگ مفهومی دارد نه تحقیر. درحالی‌که خودشان به اتهام متفاوت بودن اولین قربانی این تحقیرها هستند.

از روز اعلام خبر مفقود شدن بالگرد رئیس جمهور ایران تا صبح دوشنبه که شهادت آنان قطعی شد و تا روز تشییع، هنوز و همچنان به هنرمندانی که به این خبر تلخ واکنش نشان دادند افزوده می‌شود. داوود میرباقری، ابراهیم حاتمی‌کیا، پوران درخشنده، سیدرضا میرکریمی، هادی مقدم‌دوست، داریوش ارجمند، محمد معتمدی، محمد فیلی، نفیسه روشن، بهنوش بختیاری، رضا رویگری و... از جمله هنرمندانی هستند که به این رویداد واکنش نشان دادند.

داوران بخش‌های ملی و بخش‌های مختلف مسابقه‌ی بین‌الملل جشنواره‌ی فیلم فجر معرفی شدند. در میان آنان اسامی چهره‌های مختلف سینمای ایران از پوران درخشنده تا احمدرضا معتمدی دیده می‌شود.

مراسم اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، 20 مهرماه، با حضور پرشور کودکان و خانواده‌های‌شان، صاحبان آثار، اصحاب رسانه، چهره‌های محبوب سینمای ایران، مهمانان خارجی و مدیران سینمایی در شهر اصفهان برگزار شد و جشنواره‌ی سی‌و‌پنجم به پایان رسید.

حالا به سختی‌های یک فرد کم‌شنوا، دانش‌آموز بودن و مسئولیت‌هایش را هم اگر اضافه کنیم، با یک دانش‌آموز مواجه‌ایم که دونده‌ی دوازده ساله‌ی یک میدان دوی ماراتن است. همه‌ی این دوندگی‌ها را پوران درخشنده در «رابطه» تصویر کرده است. اصلاً باید خاص ‌بودن جهان این افراد در «رابطه» نشان داده می‌شد تا ارزش کاری که معلم این دانش‌آموزان انجام می‌دهد، به چشم بیاید. معلم ‌بودن به‌خودی‌خود دنیای خاصی دارد: درآمیخته با دغدغه. معلم دانش‌آموزان کم‌شنوا و ناشنوا بودن اما آن‌قدر خاص است که دریچه‌ای تازه را به روی زیست انسانی معلم باز می‌کند. اینجاست که قدر نقشِ ولو کوتاه خسرو شکیبایی بهتر شناخته می‌شود.

خانم شفیق که روانشناس هم هست، می‌کوشد با ملیحه ارتباط برقرار کند و سر دربیاورد چرا او این‌ همه آشفته و بی‌قرار است، ولی ملیحه هر بار خانم شفیق را پس می‌زند. او از شوک مرگ مصیبت‌بار مادرش چنان فروپاشیده که تاب تحمل هیچ‌ کس را ندارد. اما خانم شفیق فقط روانشناس نیست؛ که اگر بود، شاید با مقاومت‌های بی‌امان ملیحه دست از تلاش می‌کشید و سپر می‌انداخت. او با وجود اینکه فرزندی ندارد، سرشار از خوی و خصلت مادرانه است و همین باعث می‌شود نتواند خود را از زندگی ملیحه کنار نگه دارد. او روزبه‌روز به این دخترکِ از درون غمگینِ از بیرون عصبانی که دژ تسخیرناپذیر توصیفش می‌کند، نزدیک‌تر می‌شود و آن‌قدر به در و دیوار می‌کوبد تا راهی به درون آن دژ باز کند.

دهه‌ی چهارمِ برگزاری برجسته‌ترین جشنواره‌ی فیلم در ایران نیز فرا می‌رسد. این دهه نیز خالی از جنجال واتفاقات مهم نبود، از حضور «رستاخیزِ» پر سروصدای احمدرضا درویش در جشنواره تا اعطای سیمرغِ نوید محمدزاده به رضا عطاران و هم‌چنین خداحافظی تلویحی «فرامرز قریبیان» با دنیای بازیگری. جشنواره که در سال 1398 به دوره‌ی سی و هشت می‌رسد، باز هم تحریم از سوی برخی سینماگران کلید می‌خورد؛ تحریمی که علتش همدردی با خانواده‌های جان‌باختگان سانحه‌ی سقوط هواپیمای اوکراینی اعلام می‌شود و برخی هنرمندان به‌رغم اینکه خود جزو اعلام‌کنندگان تحریم بودند، باز هم در جشنواره حضور می‌یابند.

دهه‌ی سوم جشنواره‌ی فیلم فجر یعنی سال‌های 1381-1390 هم، حاشیه‌ها و اتفاقات پررنگی داشت، فیلم «مارمولک» پا به پرده‌ی اکران گذاشت، «اخراجی‌ها» سر و صدا کرد و سال 1388 هم تحریم جشنواره از سوی برخی سینماگران کلید خورد.

از روز اعلام خبر مفقود شدن بالگرد رئیس جمهور ایران تا صبح دوشنبه که شهادت آنان قطعی شد و تا روز تشییع، هنوز و همچنان به هنرمندانی که به این خبر تلخ واکنش نشان دادند افزوده می‌شود. داوود میرباقری، ابراهیم حاتمی‌کیا، پوران درخشنده، سیدرضا میرکریمی، هادی مقدم‌دوست، داریوش ارجمند، محمد معتمدی، محمد فیلی، نفیسه روشن، بهنوش بختیاری، رضا رویگری و... از جمله هنرمندانی هستند که به این رویداد واکنش نشان دادند.

داوران بخش‌های ملی و بخش‌های مختلف مسابقه‌ی بین‌الملل جشنواره‌ی فیلم فجر معرفی شدند. در میان آنان اسامی چهره‌های مختلف سینمای ایران از پوران درخشنده تا احمدرضا معتمدی دیده می‌شود.

مراسم اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، 20 مهرماه، با حضور پرشور کودکان و خانواده‌های‌شان، صاحبان آثار، اصحاب رسانه، چهره‌های محبوب سینمای ایران، مهمانان خارجی و مدیران سینمایی در شهر اصفهان برگزار شد و جشنواره‌ی سی‌و‌پنجم به پایان رسید.