چشم‌های خود را ببندید و زمانی را تصور کنید که در فضای سبز و زیبایی در حالی که به زیر سایه‌ی درختی پناه گرفته‌اید و رودخانه‌ای کنار شما آهسته و آرام در حال گذر است، صدای دلنشینش، لذتِ بی‌وصفی را به قلب شما جاری می‌کند. در اطراف ما آدم‌هایی در حال نفس کشیدن هستند که قلب‌هایشان همانند این رودخانه، پاک است و زلال. در جهان آن‌ها نه جنگ مفهومی دارد نه تحقیر. درحالی‌که خودشان به اتهام متفاوت بودن اولین قربانی این تحقیرها هستند.