علی‌حسین بیات زرندی مطلق که ما او را با نام بابک بیات می‌شناسیم، زادۀ سال 1325 در تهران است. او پس از فارغ‌التحصیلی از هنرستان موسیقی، به‌مدت پنج سال زیر نظر اِولین و ثمین باغچه‌بان و نصرت‌الله زابلی، با موسیقی کلاسیک آشنایی پیدا کرد و بعد، محمد اوشال که آهنگساز و رهبر ارکستر جاز بود، هارمونی و آکومپانی را به بیات آموخت. دوستی بابک بیات با ایرج جنتی عطایی، باعث تولد قطعه‌های ماندگاری ازجمله غریبه، جنگل، بن‌بست، خونه، فریاد زیر آب، علی کنکوری، تپش، خاتون، سایه و خورجین شد که برخی از آن‌ها موسیقی فیلم هستند. شمار موسیقی‌هایی که این نوازنده و آهنگساز برای فیلم‌ها ساخته به بیش از هفتاد اثر می‌رسد که برای ساخت برخی از آن‌ها نامزد یا پیروز سیمرغ بلورین بهترین موسیقی جشنوارۀ فجر شد. ازجمله فعالیت‌های بابک بیات می‌توان به یادوارۀ صمد بهرنگی با کاست قاصدک که به‌همراه ابراهیم زال‌زاده در شرکت ابتکار تهیه شد، اشاره کرد. در بین هنرمندانی که در کلاس درس او نشسته‌اند و از کوزۀ هنر او لبی تر کرده‌اند، نام‌های آشنایی مثل محمد اصفهانی، حمید حامی و نیما مسیحا به چشم می‌خورد.