لئو تولستوی، نویسندۀ ساده‌زیست و اخلاق‌مدار روسیه، در نهم سپتامبر 1829 به دنیا آمد. در کودکی یتیم شد و برای امرار معاش، ناچار شد در نوجوانی تحصیل در رشتۀ حقوق را رها کند. در عوض، ازدواج موفقی داشت و معروف است که همسرش، سوفیا برس، در بازنویسی چندین و چندبارۀ رمان‌های قطور او، کمکش می‌کرد. او را یکی از ستون‌های ادبیات غرب می‌دانند. عارف‌مسلک و فیلسوف بود و این دو به رمان‌هایش هم راه پیدا کرد. برای کمک به آموزش و تحصیل کودکان روستایی تلاش فراوانی کرد. طرفدار دهقانان و فرودستان بود و وقت زیادی را برای آن‌ها صرف کرد، با این‌همه، در زمان حیاتش در کشور خودش سخت رنج می‌برد، تحت تعقیب بود و به او اتهام ارتداد زدند. دو رمان قطورش، «آنا کارنینا» و «جنگ و صلح»، همواره در فهرست برترین رمان‌های جهان هستند. خالقشان بارها نامزد جایزۀ نوبل شد، اما هرگز آن را دریافت نکرد! تولستوی در نوشته‌هایش همواره چهرۀ خشن و بی‌رحم جنگ را روایت و از مظلومان طرفداری می‌کرد. او در بیستم نوامبر 1910 در یک ایستگاه راه‌آهن از دنیا رفت.