مجله میدان آزادی: با پایان یافتن سال میلادی، رسانه‌ها پر می‌شوند از برترین‌های سالی که گذشت؛ برترین فیلم سال، برترین انیمیشن سال، برترین معماران سال، گرانترین نقاشی سال و... . در این میان، دنیای عکاسی نیز از این سنت جا نمی‌ماند و در آغاز سال میلادی جدید برترین عکس‌ها و عکاسان جهان را در شاخه‌های مختلف در قالب رقابت‌های متعدد معرفی می‌کند. از قضا یکی از این برترین‌ها با آغاز سال جدید شمسی، 1404، همزمان شده و یک ایرانی از برترین‌های آن است. این خبر را در ادامه بخوانید:
به گزارش مجله میدان آزادی، «ابوالقاسم خوشرو»، عکاس ایرانی در مسابقه‌ی جهانی 35AWARDS 2024 با ارائه‌ی سه اثر جدید خود، به عنوان 10 عکاس برتر جهان در شاخه‌ی مینیمالیسم مفهومی انتخاب شد.
خوشرو این موفقیت را در رقابت با بیش از 10 هزار عکاس از 131 کشور و بیش از 42 هزار عکس به دست آورده است و اولین عکس مجموعه‌ی 350 عکس برتر جهان با یکی از آثار خوشرو آغاز شده است.
خوشرو بیش از چهار دهه است که عکاسی می‌کند؛ او عکاسی را در دوران انقلاب در کنار کاوه گلستان و عباس عطار آغاز کرد و دوره‌های طراحی و نقاشی را نزد استادانی چون فرامرز پیلارام، غلامحسین نامی، هانیبال الخاص و مرتضی کاتوزیان گذراند. او از کودکی نقاشی را در کانون پرورش فکر‌ی کودکان و نوجوانان و زیر نظر استاد یگانه بهمن آغاز کرده بود.
اشتغال در امور اجرایی به تدریج او را از نقاشی دور، و به عکاسی نزدیک‌تر کرد و با آغاز دوران دیجیتال به این روش پیوست. خوشرو با پیوند بین دانسته‌های نقاشی و عکاسی و با تسلط بر تکنیک‌های مختلف ویرایش عکس نزد استادان بزرگ جهانی، در شاخه‌های عکاسی فاین‌آرت، مینیمالیسم، معماری و عکاسی خیابانی، آثار متفاوتی خلق کرده است.
آثار «فاین آرت» وی به زودی در نمایشگاهی، ارائه خواهد شد و انتظار می‌رود خوشرو از آخرین آثار آنالوگ خود که با موضوع انقلاب و فتح خرمشهر است، رونمایی کند.
خوشرو پیشتر در مسابقه‌‌های تصویر سال، aap و مسابقه‌ی آوانگارد ٢٠٢٤ موفقیت‌هایی به‌دست آورده بود.
در این اثر، اسب از اصطبل خارج شده است، در نگاه اول، تصویر بسیار ساده به نظر می‌رسد، اما با دقت بیشتر، حضور سایه‌ی انسان بر روی دیوار، بعدی جدید به آن اضافه می‌کند. اسب در انتظار مهتر خود، بی‌حوصله می‌شود و در خیال خود، تصویر مهتر را بر روی دیوار می‌بیند. از نظر هنرمند لحظات کشنده‌ی انتظار، موضوع اصلی این تصویر است که روح و روان اسب، این حیوان زیبا و نجیب را مچاله کرده است به‌طوری‌‌که مهتر خود را در خیال، تجسم می‌کند.
نگاه نافذ و جست‌وجوگر اسبی که از دریچه به بیرون می‌نگرد، نگاه انتقادی به زندگی مبتنی بر خواب و خوراک اسب دیگر است. ترک سرتاسری روی دیوار هم حکایت از طولانی بودن این داستان دارد.
سومین اثر برگزیده نیز عکسی با سویه‌های انتقادی به رابطه‌ی انسان و فناوری است. عکاس در این عکس، سعی کرده سیطره‌ی بیش از حد فناوری بر زندگی خصوصی را به نمایش بگذارد.
35awards یک رویداد بین‌المللی و سالانه‌ی عکاسی است که سال ۲۰۱۵ تأسیس شد و در سال‌های اخیر با استقبال زیاد عکاسان از ملیت‌های مختلف، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین رقابت‌های عکاسی در جهان شناخته می‌شود. هدف اصلی 35awards شناسایی و معرفی ۱۰۰ اثر برتر سال در شاخه‌های گوناگون است و از سال ۲۰۱۷ نیز عکاسان مهم و تاثیرگذار را براساس سه اثر مهم‌شان معرفی می‌کند.
35awards بخش‌های 10گانه‌ای دارد و برندگان آن همه‌ساله به‌صورت آنلاین اعلام می‌شوند. برگزیدگان این رویداد بین‌المللی عکاسی علاوه بر اینکه گواهینامه و جوایز نقدی دریافت می‌کنند، آثارشان در یک آلبوم سالانه منتشر می‌شوند. این رقابت نه‌تنها به عکاسان کمک می‌کند تا آثار خود را در سطح بین‌المللی به نمایش بگذارند، بلکه فرصت‌های شبکه‌سازی و پیشرفت حرفه‌ای را نیز برای آن‌ها فراهم می‌کند.
35awards که به‌عنوان پلتفرم کشف استعدادهای جدید و معرفی آن‌ها به جامعه‌ی عکاسی شناخته می‌شود، سیستم رأی‌گیری سه‌مرحله‌ای دارد. در هر مرحله شرکت‌کننده‌ها در رأی‌گیری‌ها مشارکت می‌کنند و پس از رأی‌گیری، عکس‌های دارای امتیازهای بیشتر، به مرحله بالاتر صعود می‌کنند. در نهایت ۵۰ داور اصلی، ۳۵۰ عکس برتر جهان را رده‌بندی و منتشر می‌کنند. همچنین 10 نفر به‌عنوان برترین عکاسان جهان آن سال معرفی می‌شوند که در دوره‌ی اخیر، آثار خوشرو نیز در میان برترین‌ها قرار گرفت. مسابقه 35awards عکاسان نخبه‌گرا را معرفی نمی‌کند، بلکه عکاسانی را که می‌توانند ارتباط مستقیمی با مخاطب برقرار کنند، گزینش می‌کند؛ به‌عبارت دیگر روش خاص داوری این جایزه نشان می‌دهد عکاسان می‌توانند با اجماع جهانی بر سر یک اثر هنری به توافق برسند. همین موضوع البته حکایت از پتانسیل بالای آثار برتری دارد که عکاسان از هر گوشه از جهان به این رویداد ارائه می‌کنند. ضمن اینکه مدل داوری خاص این مسابقه نیز اهمیت زیادی دارد. چراکه آثار تا زمان داوری به‌صورت ناشناس بررسی و ارزیابی می‌شوند. این روش کمک می‌کند که عکاسان براساس کیفیت کارشان قضاوت شوند. به‌این‌صورت که یک عکس یا عکاس باید به‌قدری مورد توافق قرار گیرد تا به رتبه‌های بالاتر برسد.