فهرست: ده فیلم از بهترین فیلم‌های جشنواره کن- میدان آزادی

مجله میدان آزادی: صفحه‌ی هفتم پرونده‌ی «جشنواره بین‌المللی فیلم کن» ده فیلم برترِ برگزیده از تمام ادوار جشنواره‌ی فیلم کن را معرفی کرده‌است. این مطلب را به قلم خانم «فاطمه دهقان» بخوانید:

معمولا فیلم‌هایی که در جشنواره کن مورد توجه قرار می‌گیرند فیلم‌های خاصی هستند که شاید در دیگر جشنواره‌ها به چشم نیایند. رویکرد این جشنواره بیشتر محتواهایی با مشکلات اجتماعی، اخلاقی و درگیری شخصیت‌ها با خود و جامعه است. جشنواره کن که در ابتدا برای رقابت با جشنواره ونیز برگزار شد خیلی زود جایگاه خود را تثبیت کرد و همچنان یکی از معتبرترین جشنواره‌های فیلم در جهان است. (بعد از جنگ جهانی دوم برگزارکنندگان هر دو جشنواره با هم توافق کردند تا هر سال هر دو جشنواره برگزار شود و زمان برگزاری کن به بهار موکول شد تا با جشنواره ونیز تلاقی نداشته باشد).

اولویت جشنواره کن در انتخاب فیلم ها محتوا و ساختار سینمایی هنرمندانه است نه لزوما فیلم‌های سرگرم‌کننده و به اصطلاح گیشه‌ای. سعی ما در آماده‌کردن فهرست زیر بر این بوده است که، بعد از بررسی برندگان تمام بخش‌ها در این سال‌ها، فیلم هایی را انتخاب کنیم که ضمن اینکه در فرم یا معنا یا هردو ارزش قابل توجهی داشته باشند، بیشتر سلایق سینمایی را هم پوشش بدهند. بنابراین اگر مخاطب جدی سینما هستید تماشای این ده فیلم خاص را از دست ندهید!

معرفی ده فیلم برتر از جشنواره‌ی کن

1. رزتا اثر ژان پیر داردن و لوک داردن

همه‌ی ما در برهه‌ای از زندگی احساس کرده‌ایم به آخر خط رسیده‌ایم. فیلم «رزتا» Rosetta)) همان‌طور که از اسمش پیداست درمورد دختری به همین نام است که شغلش را از دست می‌دهد. فیلم، نمایش تلاش‌های صادقانه‌ی رزتا برای یافتن شغلی است تا بتواند اولیات زندگی‌اش را فراهم کند و ناچار به فحشا نشود.

هرچند که رزتا به‌خاطر فشارهای زندگی، در ابتدای فیلم شخصیتی تک‌بعدی و یخ‌زده به نظر می‌رسد اما بازی و کارگردانی خوب و ریتم سریع فیلم، مخاطب را به‌خوبی با رزتا همراه می‌کند. مهارت برادران داردن در قصه‌گویی باعث می‌شود تا دغدغه‌ی رزتا، دغدغه‌ی مخاطب بشود و هر تصمیمی که او بگیرد برای مخاطب روشن، واضح و قابل‌درک باشد. این حد از هم‌ذات‌پنداری امتیازی است که هر فیلمی نمی‌تواند به آن نزدیک شود. این فیلم در سال ۱۹۹۹ برنده‌ی نخل طلای کن شد.

2. زیرزمین به کارگردانی امیر کاستاریکا

«زیرزمین» (Underground) ساخته‌ی امیر کاستاریکا -یا امیر کوستوریتسا-، فیلم‌ساز برجسته‌ی اهل یوگسلاوی است. این فیلم که در سال ۱۹۹۵ برنده‌ی نخل طلای جشنواره‌ی کن شد، یکی از نقاط عطف کارنامه‌ی سینمایی کاستاریکا به حساب می‌آید. کاستاریکا قبل از فروپاشی کشورش فیلم‌های اجتماعی می‌ساخت. اما بعد از فروپاشی یوگسلاوی فیلم‌هایی ضدجنگ را کارگردانی کرد که یکی از شاخص‌ترین آن‌ها همین فیلم «زیرزمین» است. «زیرزمین» مانند اکثر فیلم‌های کاستاریکا ریتم سریع و شلوغی دلپذیری دارد. در این فیلم تنفر او از دروغ و ریا و جنگ و زندگی توده‌ای به‌خوبی به نمایش گذاشته شده است. هرچند که فیلم کمدی تلخ و گزنده‌ای دارد اما موقع تماشای فیلم متوجه گذر زمان نخواهید شد که این نیز یکی از جادوهای کاستاریکا است. داستان فیلم در فاصله‌ی جنگ جهانی دوم و فروپاشی یوگسلاوی روایت می‌شود و درمورد دو دوست است که هر دو دل‌باخته‌ی یک دختر هستند؛ اما فیلم خیلی فراتر از تمام این‌هاست.

3. لازاروی خوشحال به کارگردانی آلیس رورواچر

«لازاروی خوشحال» (Happy as Lazzaro) داستان ساده‌دلی است که احمق نیست. این فیلم که جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه‌ی کن را به دست آورده است، فیلمی درام-فانتزی به حساب می‌آید و جایی که انتظارش را ندارید از یک فضای رئالیستی وارد یک فضای سورئال دل‌چسب شده و معجزه می‌کند.

شاید شما هم گاهی دل‌تان برای زمانی که همه چیز ساده و بی‌غل‌و‌غش بود تنگ شود و فکر کنید دیگر زمان سادگی و مهربانی به سر آمده است. شاید در زمانه‌ای که ما زندگی می‌کنیم معجزه چیزی دور از ذهن باشد. اما این ساخته‌ی آلیس رورواکر، فیلم‌ساز جوان ایتالیایی، امید را به قلب‌های ما بازمی‌گرداند. فیلم داستان مردمی روستایی است که توسط خان روستا استعمار شده‌اند و خود بی‌خبرند. هرچند که آن‌ها پس از نجات‌شان باز هم در دام فقر گرفتارند اما ناگهان وجود قدیس‌مانند لازارو مسیر مردم روستا و فیلم را تغییر می‌دهد. اگر شما هم گاهی از همه چیز ناامید می‌شوید دیدن این فیلم را به شما توصیه می‌کنیم. قطعاً با این فیلم به وجد خواهید آمد و حضور و وجود معجزه را همراه با باقی شخصیت‌های فیلم زندگی خواهید کرد.