مجله میدان آزادی: روز 12 اردیبهشت یا 1 مه روز جهانی کارگر است. دو سال گذشته در همین ایام پرونده‌ی «قهرمانان بی‌داستان» را منتشر کردیم که پیرامون کارگری و کارگر در ادبیات و هنر بود، با این هدف که کلیشه‌های رایجی که نسبت به این سوژه در ذهن‌هایمان جا گرفته را کنار بزند و به تعریف درستی از این شغل و نقش‌اجتماعی ارزشمند آن برسیم.
تاریخ شکل‌گیری این روز به اعتراضات کارگری در شهر شیکاگوی آمریکا در سال 1886 میلادی برمی‌گردد. در این روز هزاران کارگر در این شهر برای اعتراض به شرایط نامساعد کاری و همچنین کاهش ساعات کاری به خیابان آمدند. خواسته‌ی آنان کاهش ساعت‌های کاری از 12 ساعت در روز به 8 ساعت بود. در جریان این اعتراض عده‌ای از این کارگران توسط دولت آمریکا کشته شدند و این اعتراضات به صورت گسترده سرکوب شد. به همین سبب برای زنده‌نگه داشتن یاد و خاطره‌ی قهرمانانی که خیلی از اوقات صدایشان شنیده نمی‌شود این روز به عنوان روز جهانی کارگر در نظر گرفته شد.
در چنین روزی از شما دعوت می‌کنیم که 15 مطلب پرونده هنر و ادبیات کارگری را بخوانید:
مجید اسطیری، علی سلیمانی، مینو رضایی، حنانه شکیبا، پروانه شمس‌آبادی، مینو خانی، زهرا باقری، مائده زمزمه، محمدصالح فصیحی از جمله نویسندگان این پرونده هستند.