سینمای اجتماعی همیشه و همیشه درصد بالایی از فیلم‌های قوی و البته پرمخاطب را به خود اختصاص داده‌است. یکی از سوژه‌هایی که در این ژانر محبوبیت دارد و قصه‌اش هیچ‌گاه تکراری نمی‌شود، سوژه‌ی اعتیاد است. حداقل در همه‌ی دوره‌های سینمای پس از انقلاب، فیلم‌های شاخص زیادی به موضوع اعتیاد پرداخته‌اند؛ از تاراج در دهه‌ی 60 تا خون بازی و سنتوری و دارکوب و ابد و یک روز در دهه‌های اخیر. «دبیرستان» فیلمی است از اکبر صادقی، در میانه‌ی دهه‌ی 60. داستان این فیلم یک داستان کلاسیک و ساده است: معلمی که به تازگی از بند اعتیاد رها شده، متوجه اعتیاد و موادفروشی بین شاگردانش می‌شود و عزمش را جزم می‌کند تا آن‌ها را از این گرداب نجات دهد.

اینکه تنها سیمرغی که عطرآلود گرفت سیمرغ موسیقی بود، آن‌هم مشترکا با یک فیلم دیگر هم عجیب است، هم عجیب نیست.<br /><br />عجیب است چون عطرآلود فیلم خوبی بود، ازمنظرهای مختلفی ارزشمند بود و در جشنواره‌ای که ادعایش دیدنِ منصفانه‌ی همه‌ی کارها بود، اینهمه ندیدن عطرآلود و وجوه سینمایی‌اش عجیب است.

جشن حافظ یک مراسم اعطای جوایز سالانه در بخش خصوصی است که با تقدیر از دستاورد های سینمایی و تلویزیونی در سینما و تلویزیون ایران برگزار می شود. اولین دوره جوایز حافظ، در سال ۱۳۷۶، توسط مجله دنیای تصویر برگزار شد و همین دلیل باعث شد که این مراسم به عنوان جایزه دنیای تصویر نیز شناخته شود. این تنها مراسم غیردولتی در میان جشنواره‌ها و جوایز سینمایی است که در ایران برگزار می‌شود. این جایزه به دلیل دارا بودن جوایز سینمایی و تلویزیونی، گلدن گلوب ایرانی محسوب می‌شود.

با اعلام اسامی فهرست ۸۸ فیلم اولیه‌ در شاخه‌ی بهترین فیلم بین‌المللی اسکار ۲۰۲۴ از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی، فیلم سینمایی «نگهبان شب» به کارگردانی سیدرضا میرکریمی واجد شرایط رقابت در این جایزه شد.