نخستین چهره‌ی ادبی اهل ترکیه که شهرتی جهانی پیدا کرد «یاشار کمال» بود. این اتفاق به‌شکل نسبتاً ناگهانی پس از انتشار رمان «اینجه مِمد» رخ داد. اثری که به زبان‌های زیادی ترجمه شد و حتی اقتباسی سینمایی از آن ساخته شد. یاشار کمال در زمان انتشار جلد نخست «اینجه ممد» فقط سی و دو سالش بود و پیش از آن فعالیت‌های ادبی محدودی داشت.

هفتاد و دو سال قبل در چنین روزی، یک نویسنده نام‌آشنای ترک دیده به جهان گشود. نویسنده‌ای که در هنگام دریافت نوبل ادبیات در سال 2006، اینگونه توصیف شد: «کسی که در جستجوی روح مالیخولیایی شهر زادگاهش نمادهای جدیدی برای برخورد و درهم آمیختن فرهنگ ها کشف کرده است. امروز هفتم ژوئن، سالروز تولد نویسنده سرشناس معاصر، اورهان پاموک است.

فهرستی که پیش روی شماست سعی دارد رمان‌هایی را معرفی کند که عشق، ردپایی محسوس و واضحی در بدنه‌ی داستان آن‌ها دارد. مطالعه‌ی داستان‌های عاشقانه درک عمیقی از احساسات انسانی به ما می‌دهد. به واسطه‌ی آن‌ها می‌توانیم ظرایف روابط و رفتار افراد را در سایه‌ی فرهنگ و اجتماع ببینیم و خود را در آینه‌ی آن‌ها تماشا کنیم و بلکه بعد از خواندن این قصه‌های خیالی، یکدیگر را در دنیای واقعی بهتر درک و تحمل کنیم.

<br />اورهان پاموک در رمان «زنی با موهای قرمز» به همین فرآیند غربی‌سازی فرهنگ ترکیه اشاره می‌کند و آن را بستر تعریف کردن داستان زندگی مردی به نام آقای «جِم» قرار می‌دهد. جم مردی است که باید شاهد پوست‌اندازی نظام سیاسی ترکیه از استبداد آتاتورک در کودکی‌اش تا دوران‌های پس از آن باشد.

شما در دانشگاه کلمبیا نویسندگی خلاق تدریس می‌کنید. آیا نویسنده‌شدن آموختنی است؟ <br />پاموک: وقتی همین سؤال را از استادان دیگر دانشگاه کلمبیا می‌پرسم، به من می‌گویند: «کتاب‌های ما به‌اندازه‌ی کتاب‌های شما نمی‌فروشند و ما باید فکری به حال زندگی‌مان کنیم.» شما نمی‌توانید به یک شخص یاد بدهید که میکل آنژ یا پیکاسو شود، اما می‌توانید به او یاد بدهید که چگونه از قلم‌مو استفاده کند، ترکیب‌بندی چیست و کدام رنگ‌ها با هم ترکیب می‌شوند. در داستان هم همین‌طور است. شاید بیست تا سی درصد از افراد کلاس شما بتوانند نویسنده شوند و بقیه در حال یادگیری چیز دیگری هستند. در کلاس‌های ادبیات تطبیقی، ما به ویراستاران و تبلیغات‌نویسان هم آموزش می‌دهیم. افراد زیادی برای تبدیل شدن به مانزونی یا اومبرتو اکو به این کلاس‌ها می‌آیند، اما در نهایت مانزونی یا اومبرتو اکو نخواهند شد.