درون‌مایه‌ی سریال «پدر»، تقابل دو جبهه‌ی حق و باطل است. جبهه‌ی حق، خانواده‌ی تهرانی است: خانواده‌ای طرفدار نظام، داخل دستگاه حکومت، مذهبی و پول‌دار که پسری صالح تحویل جامعه داده‌اند. و جبهه‌ی باطل خانواده‌ی ثروتمند، غیرمذهبی و نابسامان شریفی است که دختری لاابالی تربیت کرده‌اند. این دوقطبی در تمام سریال، به مستقیم‌ترین شکل ممکن جریان دارد؛ تا جایی که پسر صالح، ناجی دختر لاابالی می‌شود و نه‌تنها خود او، که خانواده‌اش را نجات می‌دهد.

می‌خواهیم در این متن به شما آموزش بدهیم چگونه می‌شود فیلم‌نامه‌ی فیلم زندگی‌نامه‌ایِ غریب را بدون دانستن بیش از سه چهار خط از زندگی‌نامه‌ی قهرمانِ فیلم نوشت.

غریب، فیلمی براساس واقعیت است که گوشه‌ای از تلاش‌های شهید «محمد بروجردی» را برای نجات مردم و خطه‌ی کردستان به تصویر کشیده‌است. معصومه نبی‌پور در این برنامه ضمن بحثی درباره‌ی «ژانر بایوپیک در سینما»، به فیلم‌شناسی کارگردان و همچنین نقد و بررسی فیلم غریب می‌پردازد.

روایت قهرمان‌ها در چارچوب هنر از آن دست امور سهل ممتنع است، از همان‌هایی که مصداقِ عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها می‌شود. اگر آن قهرمان در میدان رزم، ناگفته‌هایی داشته‌باشد که حتی امروز نیز جز به اشاره و کنایه نتوان از کنارش گذشت، خالق اثر هنری را می‌گذارد در برزخِ مسکوت‌گذاردن این مطالب و در عوض، پرداخت بیشتر به آنچه گفتنش بی‌جنجال‌تر باشد و کم دردسرتر یا خطرکردن و هنرمندانه از آن‌ها گفتن. اگر آن قهرمان، ریشه‌هایی دینی هم داشته‌باشد و بار کنش قهرمانانه‌اش بر دوش مباحث عمیق اعتقادی و اخلاقی هم باشد، کار از این هم حساس‌تر خواهدشد.