در گذشته به خاطر محدودیت‌ها در نگرش و مضامین، شعر با موضوع مادر به صورت گسترده‌ای در اشعار کلاسیک دیده نمی‌شود و زنان بیشتر فقط در جایگاه معشوق ستوده می‌شدند. اما از بعد از روزگار مشروطه، این موضوع در شعر شاعران معاصر همچون پروین اعتصامی، ملک‌الشعرای بهار و شهریار و... نمود بیشتری یافته است.

شاعران دوره‌های مختلف تاریخی، بسیار علاقمند به تصویر کشیدن زیبایی‌های این نمایش نمادین مردگان بوده‌اند. تا این حد که در دوره‌های قدیم و همین زمانه‌ی اطراف ما، دفترهاشان را پر بکنند از کلمات به نظم در آمده‌ی پاییزی! در این نوشته سعی شده است که از دریچه‌ی شعرهای کلاسیک و معاصر، به تماشای پاییز بنشینیم. باشد که پرنده‌ی خیال، ما را به درکی بهتر از جهان پیرامونمان برساند.

شهریار از پرکارترین شاعران ایرانی است. روح حساس و ذوق لطیف و طبع روان او به هر حادثه‌ای عکس‌العملی در قالب شعر نشان داده است. دیوان او سرشار از شعرهایی است که در شادی دیدار دوستان یا غم از دست دادن عزیزان سروده است. به‌علاوه او زندگی پر فراز و نشیبی داشته و دوران‌های متفاوتی را از نظر فکری و روحی پشت سر گذاشته که همه‌ی این‌ها بر آثار او تأثیرگذار بوده‌اند و همچنین قادر بوده است به دو زبان فارسی و ترکی هنرنمایی کند.

در طول قرن‌های سپری‌شده شاعران زیادی در آثارشان به‌طور مشخص از عشق انسان به انسان سروده‌اند که نمونه‌های آن را می‌توان از اشعار رودکی تا اکنون برشمرد. از اشعار شهید بلخی و رابعه‌‌ بنت کعب، آن بانوی کشته‌شده در طریق شعر عاشقانه گرفته تا «وامق و عذرا» سروده‌ی‌ عنصری، و از بازگویی عشق میان زال و رودابه و بیژن و منیژه در شاهنامه‌ی‌ فردوسی گرفته تا منظومه‌های عاشقانه‌ای چون «ویس و رامین» اثر فخرالدین اسعد گرگانی و... البته در بطن این منظومه‌های عاشقانه، رازهایی نهفته است.

امروزه کمتر کسی را می‌توان یافت که نام فریدون مشیری را شنیده باشد، اما شعر کوچه را از او به خاطر نیاورد؛ حتی این احتمال وجود دارد که کسی نام او را نداند، اما شعر کوچه را به حافظه سپرده باشد. این میان، پرسش مهمی که در ذهن مطرح می‌شود علت توفیق این شعر و برخی دیگر از آثار فریدون مشیری به‌عنوان یکی از شاعران نوکلاسیک‌سرا و از مهم‌ترین چهره‌های جریان شعر رمانتیک است.

انتخاب بهترین‌های یک شاعر کار آسانی نیست، مخصوصا از شاعری بسیارگو که بیش از شعرهای بسیار خود هواداران و منتقدان بی‌شمار دارد. این است که در این انتخاب بلندپروازی نکردیم و بیشتر به نقل مشهورترین شعرهای زیبای عاشقانه‌ی استاد شهریار اکتفا کردیم و فقط چند انتخاب را به کمترشنیده‌ها اختصاص دادیم. این گزیده نیز نه بهترین شعرهای شهریار، بلکه ده شعر از بهترین عاشقانه‌های شهریار است.

پخش سریال «روزگار قریب» در سال 1386 از تلویزیون ایران آغاز شد. سریالی که بر اساس زندگی دکتر محمد قریب، بنیان‌گذار پزشکی نوین اطفال در کشور ساخته شده و فیلم‌برداری آن از اسفند سال 1381 آغاز و در 28 مهر 1387 پایان گرفت. به‌علاوه عیاری به بهانه‌ی مرور زندگی یک پزشک نامدار ایرانی، گذری دارد بر تاریخ پزشکی نوین ایرانی. قسمت‌های زیبای مربوط به تحصیل محمد قریبِ جوان در دانشکده‌ی پزشکی از جمله بخش‌های موفق این سریال هستند.