غزاله علیزاده در بهمن 1327 در مشهد زاده شد. علیزاده بعد از گرفتن لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه تهران، به سوربن رفت تا رشته‌های فلسفه و سینما را ادامه دهد. علیزاده سال 1340 و در زادگاهش چاپ داستان را شروع کرد. اما اولین کتاب او «سفر ناگذشتنی» در سال 1356 منتشر شد. گرچه علیزاده خالق رمان‌های دو منظره، شب‌های تهران و ملک آسیاب و چندین مجموعه داستان کوتاه است، اما شهرت اصلی غزاله علیزاده مربوط به رمان دو جلدی «خانۀ ادریسی‌ها» ست. خانۀ ادریسی‌ها که در سال 1370 چاپ شد، توانست جایزۀ بیست سال داستان نویسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برای علیزاده به ارمغان بیاورد، گرچه سه سال پس از مرگش. علیزاده در سال 1375 و بعد از آگاه شدن از بیماری سرطانش، در جواهرده رامسر به زندگی خود پایان داد. به گفتۀ برخی از منتقدان، گاه حاشیه‌های زندگی علیزاده بیشتر از توانایی و ثبات او در نوشتن مورد توجه قرار گرفته است، حاشیه‌هایی چون ازدواج با بیژن الهی و رابطه با کامران (مرتضی) آوینی.