سعید سلطانی در 2 اردیبهشت 1333 در الیگودرز استان لرستان به دنیا آمد. او در رشته‌ی سینما در دانشکده‌ی هنر تحصیل کرد و چند سال در آموزش و پرورش مشغول‌به‌کار بود؛ اما عشق به هنر هفتم باعث شد که او از آموزش و پرورش بیرون بیاید و شانس خود را در دنیای سینما و تلویزیون امتحان کند. دو نقش کوتاه در فیلم‌های «چاووش» و «تویی که نمی‌شناختمت» اولین ورود او به دنیای سینما بود. اما سلطانی به نویسندگی و به‌ویژه کارگردانی علاقه‌ی بیشتری داشت. او در سال 1370 فیلم‌نامه‌ی حسنک را به همراه قدرت‌الله صلح‌میرزایی نوشت و در سال‌های 1371 و 1372 با دستیار کارگردانی دو فیلم «مرد ناتمام» و «شاهین طلایی» اندک‌اندک به خواسته‌ی همیشگی‌اش یعنی کارگردانی نزدیک شد. اولین تجربه‌ی او در این حوزه، کارگردانی فیلم داستانی «کوچه‌های محبت» بود. «میعاد در سپیده‌دم» اولین سریالی بود که سلطانی نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده گرفته بود. اما نام سعید سلطانی با سریال «پس از باران» بر سر زبان‌ها افتاد. وی که در این هم سریال نقش نویسنده و کارگردان را بر عهده داشت، با استقبال بی‌نظیر مخاطبان و منتقدان روبه‌رو شد. او بعد از موفقیت سریال پس از باران، از دنیای سینما فاصله گرفت و تمام‌وقت به کارگردانی در تلویزیون مشغول شد. از دیگر آثار او می‌توان به سریال‌های «جوانی»، «خانه‌ای در تاریکی»، «رسم عاشقی»، «لبه‌ی تاریکی»، «سال‌های برف و بنفشه»، «شکرانه» و «مأمور بدرقه» اشاره کرد. او که در اواخر دهه‌ی هفتاد شمسی با سریال پس از باران شهرت پیدا کرده بود، با کارگردانی سریال ستایش، دوباره به روزهای اوج خود بازگشت. سلطانی این مجموعه را در سه فصل کارگردانی کرد. سعید سلطانی پس از سریال ستایش، نتوانست با سریال‌هایی نظیر «بوم و بانو» و «یاور» روزهای موفقیت خود را تکرار کند. وی در سال 1403 سریال طوبی را ساخت که با استقبال نسبی مخاطبان روبه‌رو شد و در مصاحبه‌ای گفته است قصد دارد پس از این اثر به‌سراغ ساخت سریال «شیرعلی‌ مردان‌خان»، سردار قیام بختیاری‌ها، برود.